#47 (1167) 30.11.2016 – 06.12.2016
Հայկական բանակի դեմքը հայ զինվորն է, որ բազմիցս ապացուցել է՝ մարտի դաշտում որոշիչը զենքը գործածելու կարողությունն ու մղումն է, կամքը, խիզախությունը, վճռականությունը, արժանապատվության զգացումը եւ առաքինությունը:
Հայաստանի հյուսիսարևելյան սահմանագոտում եմ՝ գնդապետ Սողոմոն Խաչատրյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում, որի անձնակազմը մարտական հերթապահություն է իրականացնում պատասխանատու և բարդ տեղամասում: Շրջում եմ զորամասում, հետևում ծառայական անցուդարձին: Ուշադրությանս կենտրոնում մեր զինվորներն են` խաղաղություն բերող, խաղաղություն պահող, խաղաղություն պարտադրող զինվորները:
Նոյեմբերի 22-ից 24-ը Արտակարգ իրավիճակների նախարարության Ճգնաժամային կառավարման պետական ակադեմիայում անցկացվեց Հայաստանի Հանրապետության հանրակրթական ուսումնական հաստատությունների զինղեկների հավաք:
Նոյեմբերի 14-ին ադրբեջանական դիպուկահարի արձակած կրակոցից հրազենային վիրավորում է ստացել ԼՂՀ ՊԲ հյուսիսարեւելյան ուղղությամբ տեղակայված զորամասի դասակի հրամանատարի տեղակալ, սերժանտ Գեւորգ Դադասյանը: Զինվորը ենթարկվել է աջ վերին վերջույթի տրավմատիկ անդամահատման: Վնասվել են նաեւ զինվորի աչքերը:
Հատվածներ Քառօրյա պատերազմում քաջի մահով ընկած հետախույզ-գնդացրորդ Սասուն Մկրտչյանի հարսնացուի՝ Գոհար Զարգարյանի օրագրից
Ապրիլի 1-ի լույս 2-ի գիշերը ռազմական կարեւոր նշանակություն ունեցող մարտական դիրքում կապիտան Արմենակ Ուրֆանյանի ղեկավարած անձնակազմը ժամեր շարունակ մարտնչեց թշնամու հատուկջոկատայինների դեմ, դիմակայեց ծանր զրահատեխնիկայի հարվածներին։ Անհավասար պայքարում զոհվեցին 7 քաջերից 4-ը` Արմենակ Ուրֆանյանը, Քյարամ Սլոյանը, Անդրանիկ Զոհրաբյանը եւ Ռոբերտ Աբաջյանը: