Աշնան առաջին ու ամենաջերմ օրը՝ սեպտեմբերի մեկին, ՀՀ հյուսիսարեւելյան սահմանի պահապան մեր զորամասը տոնում էր կազմավորման 23-րդ տարեդարձը:

Մեր որդին` Հայկ Հարությունյանը, զինվոր է, ծառայում է բանակում: Ով զինվորի ծնող է, մեզ լավ կհասկանա. ամեն ժամ, ամեն րոպե մտքերով նրա հետ ենք, զինվորական ամեն թեմա մեզ հոզում է, մեր սրտով անցնում:

Սիրով և ջերմությամբ ցանկանում ենք շնորհավորել բանակում ծառայող մեր որդու` Վոլոդյա Հայապետյանի ծննդյան 20-ամյակը:

Անցած տարվա ամառային զորակոչի ժամանակ զինկոմիսարիատում ծանոթացա Քաշաթաղի նորակոչիկների հետ: Այսօր նրանք իրենց սրբազան պարտքն են կատարում: Քաշաթաղի շրջանի Մարգիս գյուղում նոր էր բնակություն հաստատել Սամվել Օրդուբեկյանի բազմազավակ ընտանիքը: Նրա ավագ որդին՝ Արայիկը, նույնպես զորակոչիկների շարքում էր:

Վերջերս Մայքլ Բերենբաումի, Ռիչարդ Լիբովիցի և Մարսիա Սաչս Լիթելի խմբագրությամբ հրատարակված «Հիշելով ապագայի համար. Հայաստան, Օսվենցիմ և դրանց սահմաններից դուրս» գիրքը գիտական զեկույցների մի հավաքածու է, որոնք ներկայացվել էին Լոս Անջելեսի Ամերիկյան հրեական համալսարանում, 2014 թ. մարտի 8-11-ը տեղի ունեցած համաժողովի ժամանակ:

Սեպտեմբերի 4-ից 5-ը Չինաստանի Հանչժոու քաղաքում տեղի ունեցած «Մեծ քսանյակի» (G20) ղեկավարների գագաթնաժողովն ազդարարեց աշխարհաքաղաքական իրավիճակի նոր փոփոխությունների մասին և ամրագրեց ուժային բևեռների վերափոխումը: Երկու տարվա ընդմիջումից հետո իր դիրքերն է վերականգնում Ռուսաստանը, Չինաստանը դառնում է աշխարհի լիարժեք առաջնորդներից մեկը, պակասել է եվրոպական երկրների հեղինակությունն ու միջազգային կշիռը:

Ոչ ոքի չեմ տեսնում, որովհետև տազ են արել, պոչները քաշել ետևի ոտքերի արանքը ու կուչ եկել, սսկվել ու սպասում են մինչեւ ամպը գա, ինչպես Համոն կասեր՝ հոտը գա, բայց հասկանում եմ նաև, որ տազ են արել մեր զինվորի ահից, մեր առյուծ, մեր արծիվ զինվորի, մեր կոմբատ Սահակյան Սամվելի. ես…ես…ձեր ցա՜վը տանեմ…