2016
1915-1916 թթ. Օսմանյան կայսրությունում երիտթուրքական կառավարության իրականացրած ցեղասպանության հետևանքով սպանվում են 1,5 միլիոն հայեր, սակայն ոչ բոլոր տեղերում է հաջողվում հաշվեհարդար տեսնել հայ բնակչության նկատմամբ: Մի շարք վայրերում հայերը դիմում են ինքնապաշտպանության, որը նրանց հնարավորություն է տալիս փրկվելու կամ էլ զենքը ձեռքին արժանապատվորեն մահն ընդունելու: Նման վայրերից էր Միջերկրականի ափին գտնվող կիլիկյան Սուետիայի գավառակը, որի բնակիչները թուրքերին և մահմեդական խառնամբոխին դիմագրավեցին Մուսա լեռան (Մովսեսի լեռ) վրա և փրկվեցին շնորհիվ դիմադրության և ֆրանսիական օգնության:
Դրսում վաղուց արդեն մութ էր՝ ձմռան ցուրտ գիշեր։ Քնած էր քաղաքը, քուն էին մտել աշխարհի բոլոր մանուկները, իսկ Լևոնիկի քունը, չգիտես ինչու, չէր տանում։ Դեռ երեկոյան մայրը նրան անկողին դրեց, միասին երախտապարտ աղոթեցին Հայր Աստծուն հաջողակ գործերի համար, բարի գիշեր մաղթեցին մեկմեկու, բայց մեկ է՝ քունը թռել էր աչքերից։ Ու հիմա փոքրիկի ուշքն ու միտքը ահեղ Բորեասի շնչից հալածված ձյան ճերմակ փաթիլներն էին, որոնք տարաշխարհիկ թիթեռնիկների պես խուճապահար մղվում էին դեպի մարմրուն լույսը, որ արձակում էր պահարանիկին դրված կերոսինե լամպը, և բախվելով եղյամազարդ ապակուն՝ ցրիվ էին գալիս՝ դարձյալ քամու բերանն ընկած։
Օգոստոսի 6-ին «Մայր Հայաստան» հուշահամալիրի մոտ տեղի ունեցավ գնդապետ Ռ. Շահգելդյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի 48 նորակոչիկների երդման արարողությունը:
Ապրիլին հակառակորդը Արցախի ողջ երկայնքով մարտական գործողություններ սկսեց՝ օգտագործելով իր զինտեխնիկայի ողջ կարողությունը:
Եղբայրս` Հրաչիկ Մկրտչյանը, հայրենիքի փրկության համար զոհեց ամենաթանկը` իր կյանքը: Հատուկ գնդի կազմում էր կռվում: 1992թ. օգոստոսի 17-ին «Սոյուղ» մարտական հենակետի «Խոշլի դաղ» բարձունքը գրավելիս զոհվեց:
Գնդապետ Թ. Հայրապետյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում թեև անձնակազմի զորակոչի և զորացրման գործընթաց է, սակայն բոլոր ստորաբաժանումները բարձր մարտական պատրաստվածության վիճակում են: Ներկայումս զորամասում անցկացվում են ուսումնական փուլի նախապատրաստական աշխատանքները: