#44 (1215) 08.11.2017 – 14.11.2017
Հոկտեմբերի 28-ից 29-ը Հայաստանի գիտության ու մշակույթի մի խումբ ներկայացուցիչներ ու դասախոսներ, «Պատմության և մշակույթի էջեր» ծրագրի շրջանակում, հերթական անգամ այցելեցին Արցախի Հանրապետության ՊԲ զորամասեր:
Տագնապ: Հակառակորդի դիվերսիոն խումբը խախտել է սահմանը: Ավտոմատավոր տղերքը, զրահաբաճկոնները հագին, զենքերը լիցքավորելով վազում են դեպի խրամատները: Ես մնում եմ գետնատնակում մենակ: Տեր Աստված, ադրբեջանցիները հենց հիմա՞ պիտի դիվերսիա անեին` մտածում եմ ու ջանում ցույց չտալ վախս:
Մեր երկրի հյուսիսարևելյան սահմանագոտու պաշտպանությունն իրականացնող զորամասերից մեկում հարկ չեղավ երկար փնտրելու իմ այսօրվա գրառման հերոսներին՝ երեք տանկիստ ընկերներ, կրտսեր սերժանտ Արման Բադալյանին, շարքայիններ Դավիթ Հակոբյանին և Էդգար Հարությունյանին: Երեք ամիս և մի քանի օր անց ավարտվելու է նրանց ծառայությունը:
Սահմանային զորամասի բուժկետի պետ, ավագ լեյտենանտ Անուշ Միքայելյանը մի քանի հարյուր կիլոմետր ճանապարհ է կտրել, որ հասնի Երեւան ու մասնակցի ԶՈՒ ռազմաբժշկական վարչության ենթակա ստորաբաժանումների պետերի մասնագիտական հավաքին: Խորհրդակցության ժամանակ նա նստած էր իմ կողքին եւ անընդհատ նշումներ էր անում նոթատետրում:
Կրթություն ձեռք բերելու հայերի մեծ տենչը շատերին է հիացրել: Օրինակ` լորդ Բայրոնը հայերին անվանելով ճնշված ու ազնվացեղ ազգ, 1817 թ. հունվարի 2-ին գրում է. «…Հայկական տարեգրությունը թերևս այն քչերից է, որտեղ դժվար է գտնել հանցագործությունների հիշատակում, քանզի հայի առաքինություններից է խաղաղասիրությունը:
Յուրաքանչյուր մեծ գործի գլուխ կանգնած է լինում մի մեծ, նվիրված ու հանճարեղ անհատականություն, որը ոչ միայն ճանապարհ է բացում, այլ նաև դառնում է այդ ճանապարհի առաջին ուղևորը: Այդ հզոր, բազմատաղանդ անհատներից մեկը մեր իրականության մեջ Մխիթար Սեբաստացի վարդապետն էր: Նա իր բովանդակ կյանքը նվիրեց հայ ժողովրդի լուսավորության սրբազան գործին` տոգորված այնպիսի հոգևոր կորովով, որ կանգ չառավ անգամ խոչընդոտների առաջ:
Դեռևս 2013 թ. օգոստոսին ես մի հոդված էի գրել՝ «Արցախ այցելողների Բաքվի սև ցուցակը օգտակար է Հայաստանին, վնասակար՝ Ադրբեջանին» վերնագրով, լուսաբանելով ադրբեջանցի պաշտոնյաների տխմարությունը՝ մարդկանց սև ցուցակում ընդգրկելու համար, որոնք առանց Ադրբեջանի թույլտվության այցելում են Արցախ: Ես ընդգծել էի, որ աշխարհի տարբեր երկրներից Արցախ այցելողներին սև ցուցակում ներառելը, առաջին հերթին վնաս է հասցնում Ադրբեջանի շահերին, քանի որ սև ցուցակը մեկուսացնում է Ադրբեջանը մնացած աշխարհից…