Օրերս 1-ին և 4-րդ բանակային զորամիավորումներում ամփոփվեց 2016թ. ուսումնական տարին: Ամփոփման նիստերին մասնակցում էին ՀՀ ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետ, գեներալ-լեյտենանտ Մովսես Հակոբյանը, ԳՇ պետի տեղակալ, գեներալ-մայոր Օնիկ Գասպարյանը, Վայոց Ձորի մարզպետ Հարություն Սարգսյանը, Սյունիքի մարզպետ Վահե Հակոբյանը, ինչպես նաև կայազորների իրավապահ մարմինների ղեկավարներ:

Առավոտյան տողանի ժամանակ նկատեցի դասակի առջևից համարձակ ու ինքնավստահ կեցվածքով քայլող, ավագ լեյտենանտի կոչումով երիտասարդ մի աղջկա ու մնացի զարմացած: Համազգեստն էլ այնպես էր նստել վրան, որ կարծես մեջը ծնված լիներ:

Արցախի պաշտպանության բանակի հարավային թեւի միավորման շտաբի բակում զինվորական «Ուազը» սպասողական վիճակում է. մեքենայի շարժիչն աշխատում է, դռները բաց են: Երբ վաղ առավոտյան այստեղ էի գալիս, երկմտում էի. «Տոնական օր է, տեսնես մարդու կհանդիպե՞մ»: Այնինչ միավորման շտաբի պետ, գնդապետ Ժիրայր Պողոսյանն ու ծառայության պետերը ճանապարհվում են մարտական դիրքեր` հերթական հանկարծակի ստուգումն իրականացնելու:

Եղան ռազմամոլ ազգ ու ցեղեր, որ փորձեցին պատմության մեջ մնալ արյունարբու նվաճումներով ու բարբարոսական ասպատակումներով: Չկարողացան. ժամանակների հողմը նրանց ցաքուցրիվ արեց մոռացության անապատներում: Նրանց քաջությունը, մերկ ու անողոք, զարդարված չէր հող, պատիվ, հիշատակ, որևէ սրբազան արժեք փրկելու առաքինությամբ: Հայ զինվորը ընդհանուր ոչինչ չի ունեցել պատմության այս հրոսակների հետ: Ուրեմն ո՞վ է նա:

Այս համարում տպագրում ենք թիվ 31 հիմնական դպրոցի աշակերտների նամակները ուղղված սահմանում դժվարին ծառայություն իրականացնող զինծառայողներին:

Երբ դու լրագրող ես ու հարցազրույց անելու նպատակով զանգում ես անծանոթ մեկին, իսկ նա, դեռ անունդ կարգին չիմացած, հարցնում է՝ տա՞ք ես սիրում, թե՞ ցուրտ, համաձայնեք, առնվազն մի քիչ տարօրինակ է: Իսկ երբ իմանալով, որ տաքություն ես սիրում, ավելացնում է՝ դե լավ, բողոճին կկարմրեցնեմ, մինչև գաս, սկսում ես զղջալ, որ համաձայնել ես նրա տուն գնալ:

Մեր թերթի էջերում պարբերաբար անդրադառնում ենք այն նվիրյալներին, ովքեր հայրենիքի պաշտպանության գործում ստանձնել են յուրահատուկ ու կարևոր մի դեր` կրակի տակ արձանագրել, փրկել մեր պատմության դժնդակ օրերի վավերագրությունը, մեր հերոսական զինծառայողների, ազատամարտիկների կյանքի կարևորագույն ակնթարթները՝ որպես անգնահատելի ժառանգություն սերունդներին: Այդպիսի նվիրյալներից է իր տեսախցիկով Արցախյան պատերազմով անցած ռեժիսոր, սցենարիստ Սամվել Թադևոսյանը: