Հաղթանակի տոնի, ԼՂՀ պաշտպանության բանակի կազմավորման, Շուշիի ազատագրման 25-ամյակի կապակցությամբ մայիսի 8-ին Արցախի նախագահի նստավայրում պարգեւատրման հանդիսավոր արարողություն էր:

«Աջակցություն վիրավոր զինվորներին և զինվորական հաշմանդամներին». ահա հասարակական մի աննախադեպ ձեռնարկ, որով ճիշտ ժամանակին երիտասարդների այս խումբը սեփական նախաձեռնությամբ ու սրտի կանչով օգնության ձեռք մեկնեց բանակին, փորձեց և փորձում է հոգեբանական և նյութական աջակցություն ցույց տալ բանակում վիրավորված մեր զինվորներին, ոտքի կանգնեցնելու նրանց:

Այս հոդվածի հերոսը ներկայացվելու կարիք չունի: Բավական է, երկու բառ դնել իրար կողքի, ու անմիջապես պարզ կլինի, թե ում մասին է խոսքը… Լեգենդար և համեստ… Եվ գուցե հենց այստե՞ղ է գաղտնիքը, որ նա, ում անունը անմիջականորեն զուգորդվում է Շուշիի ազատագրման որոշիչ գործողության հետ, ով կրում է Արցախի հերոսի պատվավոր կոչումը, այսքան մոտ է ժողովրդին, այսքան սիրելի է ու հարազատ:

«Գեւորգյան մարտարվեստի դպրոց» հայրենասիրական-երիտասարդական կենտրոնը շատերին է հայտնի: Հայտնի է նաեւ, որ նրա հիմնադիր Գեւորգ Գեւորգյանը 14 տարեկանից կամավորագրվել է արցախյան ազատամարտին: Նրա հիմնադրած կենտրոնի մասին բազմիցս գրվել ու խոսվել է, փաստագրական ֆիլմ եւ տեսաֆիլմեր են նկարահանվել:

Մայիսի 28-ին Առաջին Հանրապետության տոնի առթիվ Կապանում տեղի ունեցած հանդիսավոր միջոցառումն սկսվեց կենտրոնական՝ Գարեգին Նժդեհի անվան հրապարակից, որտեղ զորամասի զինվորները զենք-զինամթերքի ցուցադրություն էի կազմակերպել՝ հասարակությանը զինատեսակներին ծանոթացնելու նպատակով:

Պողոս առաքյալի վկայությունը խաչի մասին իր ողջ խորությամբ ընկալած հայ ժողովուրդը պատմության ընթացքին Խաչը դարձրել է իր կյանքի ուղենիշը:

Մարաշցիների` Դեր Զորի շարասյունից Զեյնեի պատմությունը ևս նման է բոլոր հայ կանանց պատմություններին։ Կին միջնորդ Հեջիե Մերդինին Զեյնեին վաճառում է Մարդինի Մազըդաղը գավառի Փիրան գյուղի բնակիչ Էմինե Մըսթոյին։ Զեյնեն, օգտվելով այն հանգամանքից, որ գյուղացիները թուրքերեն չգիտեն, նախ որդուն՝ Ալիին, թուրքերեն է սովորեցնում, իսկ հետո պատմում իր ապրածները։