#09 (1231) 07.03.2018 – 13.03.2018
Հանրակրթական ուսումնական հաստատությունների հետ հաստատված համատեղ պլանի համաձայն` Նուբարաշենի թիվ 175 հիմնական դպրոցի 12-րդ դասարանի աշակերտները մարտի 2-ին մասնակցեցին «Մեկ օր զորամասում» խորագիրը կրող պարապմունքներին:
Զորամասի մոտակայքում բիստրո ունենալը կամ մանր-մունր իրեր վաճառելը վատ բիզնես չէ: Ամեն զորամասի մոտ «բուտկա» կա` սովորաբար կին աշխատողներով: Մեզ դրսում սպասում էին երկուսը, երկուսն էլ Ց-ով, Ցողիկի խանութն էր և Ցոլոյի խցիկը: Ցողիկի մոտ կգտնես ամեն ինչ` պոնչիկ, կոլա, սիգարետ, սուրճ: Տարածքի սեփականատեր, տնօրեն ու վաճառող Ցողիկ տատը մեզ տեսնում է` դեմքը շողշողում է:
Շարքային Դավիթ Այվազյանն արդեն զորացրվել է: Ծառայում էր հարավարևելյան ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկում: Սովորում է ՃՇՀԱՀ-ի ճարտարապետության ֆակուլտետում: Զորամասի հրամանատարի կողմից պարգևա-տրվել է «Հայոց բանակի գերազանցիկ» և «Քաջարի մարտիկ» կրծքանշաններով, պատվոգրով:
Գումարտակի հիմնական ուժերը թողնելով ռեզերվում՝ Պետոն այդ փոքրաքանակ ուժերով, արցախյան զորամասերի համագործակցությամբ, ձեռնարկում է մի այնպիսի մարտական գործողություն, որի արդյունավետ իրագործման դեպքում Արցախի բանակի տնօրինության ներքո պիտի դարձյալ հայտնվեին մինչեւ Օմարի լեռնանցքն ընկած տարածքները:
Խոջալուն դարձնելով շահարկման առարկա` ադրբեջանցիները, ավելի ստույգ՝ ԺողՃակատը` Էլչիբեյի գլխավորությամբ, հետագայում էլ հայր և որդի Ալիևները, դրանով, ինչպես ասում են, մի ձեռքով երկու ձմերուկ էին բռնում, նախ՝ երկրի նախագահի բաղձալի աթոռին տիրանալու համար ժողովրդի թշնամի հայտարարեցին և իշխանությունից հեռացրին գործող նախագահ Այազ Մութալիբովին, և հետո` Բաքվում ու Սումգայիթում, Կիրովաբադում ու Մարաղայում, Ադրբեջանի այլ բնակավայրերում հայ բնակչության նկատմամբ իրագործված ցեղասպանությանը հակակշիռ ստեղծելու նպատակով շինծու մեղադրանքներ վերագրեցին հայերին, թե՝ նրանք էլ Խոջալուում են սպանդ արել։