#10 (1232) 14.03.2018 – 20.03.2018
ՊՆ վարչական համալիրի մարզական սրահներից մեկում հանդիպեցի իմ հերոսուհուն և մեր փոքրիկ զրույցի ընթացքում հասկացա, որ պետք է անպայման գրեմ նրա՝ աշխարհի եռակի, Հայաստանի բազմակի չեմպիոնուհու և բազում այլ մրցանակների դափնեկրի մասին, ում կյանքը զարմանալի հետագիծ ունի…
Զորամասի շտաբում սպասում եմ զինվորական տողանի ավարտին: Պետք է հանդիպեմ մայոր Ռիմա Ոսկանյանին: Գնդապետ Տիգրան Ասլիկյանը կին սպաներից նրան ներկայացրեց.
Ձեզ ենք ներկայացնում ռազմական պատմաբան, քաղաքական գիտությունների դոկտոր Արմեն Այվազյանի հետ «Հին հայոց ռազմական միտքը Հայկ նահապետից մինչեւ Վարդան Մամիկոնյան» զրույցի երկրորդ մասը:
Երբ մենք սկսեցինք ընկերություն անել, Նարեկը չորս տարեկան էր: Ու գիտեր բոլոր հարցերի պատասխանները։ Խոսում էր ամեն ինչից՝ աղբահանության թերություններից մինչեւ աղջիկների կարճափեշ զգեստները, ավտոմատների ու ատրճանակների մի ամբողջ զինանոց ուներ եւ ուզում էր պաշտպանության նախարար դառնալ (հիմա էլ է ուզում)։
Աչքերիս առաջ ամեն ինչ հառնեց արեգակի լույսի փայլի մեջ՝ ցորենի հասկերը փոխնիփոխ երեւացող խոտով, ծածկված բազմաթիվ ծաղիկներով, որոնց վրա ճախրում էին մեղուներն ու թիթեռները: Այս ամենն անհաղթահարելիորեն դեպի իրեն էր ձգում:
