Ես շատ եմ սիրում երկու եղբայրներիս, հայրիկիս ու մայրիկիս։ Հայրս զինվոր է, հայոց բանակի սպա: Նա հրամանատար է, և այսօր, երբ մեր ընտանիքը ողջ է ու ամբողջական, հորս և իր զինվորների սխրանքի արդյունքն է:

Յուրիդան երիտասարդ աղջիկ է՝ իր անվան նման նուրբ ու գեղեցիկ: Մեղրագույն, կլորիկ աչքերը նրա դեմքին մանկական արտահայտություն են հաղորդում: Սպիտակ, համարյա թափանցիկ մաշկն ու շիկավուն մազերը ամբողջացնում են պատկերը:

Մեր բանակում կին զինծառայողների թիվը տարեցտարի նկատելիորեն ավելանում է, նրանք տարբեր օղակներում են՝ վարչական, բուժսպասարկման, անգամ՝ հատուկ նշանակության ստորաբաժանումներում, ամեն մեկն իր տեղում, իր ուժերի ներածին չափով: Զրուցակիցներս 2-րդ զորամիավորման զինծառայող կանայք են:

Իմ հրամանատարությամբ գործող ստորաբաժանումները շուրջօրյա մարտական հերթապահություն են իրականացնում: Ծառայությունը հեշտ չէ, իսկ բնակլիմայական պայմաններն էլ, հատկապես ձմռանը, դաժան են:

Սոս Սարգսյանի անվան Համազգային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար, ռեժիսոր, թատրոնի և կինոյի դերասանուհի, ՀՀ վաստակավոր արտիստ Նարինե Գրիգորյանը խաղացել է նաև մի շարք գեղարվեստական ֆիլմերում, այդ թվում՝ հայրենիքում շատ սիրված «Կյանք ու կռիվ 2. 25 տարի անց» ու միջազգային ճանաչում գտած «Եվա» ֆիլմերում:

Հայրենիքը հպարտանում է նրանցով:

Հունվարի 20-ին բանաստեղծուհի Սիլվա Կապուտիկյանը կդառնար 100 տարեկան: «Հայ զինվորին» տված տարիների վաղեմություն ունեցող այս զրույցը ներկայացնում է մեծ մտավորականի խոհերն ու մտորումները մեր երկրի առաջընթացի, ժողովրդի կենսունակության, ազգային-բարոյական արժեհամակարգի, բանակի մարտունակության ու մի շարք հրատապ խնդիրների մասին, որոնք արդիական ու հնչեղ են մինչ այսօր: