2019
Շնորհավորում եմ բոլորիս այս նվիրական տոնի` Բանակի օրվա առթիվ:
Մեր Բանակն արդեն 27 տարեկան է: 27 տարի առաջ բանակի ստեղծումն ու կայացումը իրավամբ կարելի է համարել անկախության կարևորագույն ձեռքբերումներից:
«Հայաստան, երկիր դրախտավայր»… Հիացել-սիրել-երկրպագել է բանաստեղծը, հերոսության չի կոչել, չի ճամարտակել հայրենասիրության մասին, այս քարքարոտ-դժվար հողը պահելու պատգամ չի տվել սերունդներին։ Երկիր դրախտավայր՝ ասել է, ու մենք հասկացել ենք, որ մեր բաժինն այստեղ է, այս փոքրիկ, քարակոփ, ժլատ հողի վրա, այստեղ է մեր դրախտը, մեր տունը, մեր արմատը։
Հերթական զորակոչն է: Հայ երիտասարդները գնում են ծառայության, ու ամեն զինվորով Հայոց հողն ավելի է ամրանում, հայրենիքը դառնում առավել պաշտպանված ու անառիկ:
Ճոպանուղի բառը լսելիս թերեւս շատերի մտապատկերում բացվեն անհավանական տպավորիչ բնապատկերներ թռչնի թռիչքի բարձրությունից, ոմանք էլ գուցե անմիջապես պատկերացնեն զբոսանք երկնային մայրուղիով դեպի պատմական հարստություններ:
Մոնթրէալի Սուրբ Յակոբ Ազգային վարժարանի «Սարաֆեան» նախակրթարանի հինգերորդ կարգի աշակերտները նոր տարուան առաջին օրերուն յիշեցին մեր հայրենիքը պաշտպանող հայ զինուորներին եւ անոնց գրեցին հետեւեալ նամակները: