Հերթափոխը հանձնելուց հետո թեք անտառալանջով իջնում էի զորամաս։ Զինվորներն այդ ճանապարհը սովորաբար վազքով են անցնում. այլ կերպ անհնար էր նույնիսկ։
-Մենք շուտ գնանք, բաղնիքը վառենք,- թույլտվություն խնդրեցին նրանք ու թաց գարնանային արահետներով սղալով սկսեցին իջնել վար։

Վախճանվեց հայ մեծանուն դերասան ԱՐՄԵՆ ՋԻԳԱՐԽԱՆՅԱՆԸ …
Նրա հետ մեր զրույցը 12 տարվա վաղեմություն ունի, հեղինակը պատմում է իր մանկության, անցած ճանապարհի մասին, խոսում է բանակի ու զինվորի, արվեստի ու արվեստագետի առաքելությունից, մտորում հայկական իրականության խնդիրների շուրջ:

Զովունի գյուղը Նարեկ Գևորգյանի ծննդավայրն է: Հարազատների ու համագյուղացիների պատմություններում Նարեկի կերպարը ամբողջանում է` որպես բարեսիրտ, համարձակ ու հոգատար անձնավորություն:
Դպրոցում լավ էր սովորում: Վեց տարեկանից բռնցքամարտ էր պարապում: Շատ էր սիրում լողալ, մարզվել: Արդարամիտ էր ու ընկերասեր, այդ պատճառով էլ բոլորը նրա շուրջն էին հավաքվում: Անսովոր ձգողականություն ուներ:

Հարգելի´ հայրենակիցներ, զինակից ընկերներ
2020 թ. սեպտեմբերի 27-ից Ադրբեջանի, նրա դաշնակից Թուրքիայի և ներգրավված վարձկան-ահաբեկիչների կողմից սանձազերծած պատերազմը հայկական զինված ուժերն ընդունեցին պատվախնդրորեն ու պատերազմի առաջին իսկ վայրկյաններից կատարեցին իրենցից կախված հնարավոր ու անհնարին ամեն ինչ։ Հայ զինվորն անձնվիրաբար մարտնչեց, կենաց-մահու կռիվ տվեց։