#42 (1413) 27.10.2021 – 2.11.2021
Շուրջօրյա մարտական հերթապահություն և ուժեղացված ծառայություն առավելագույն զգոնությամբ. զինված ուժերում, սահմանագծի ամբողջ երկայնքով, սա անփոփոխ հրամայական է: Սա խնդիր է, որի ճշգրիտ և հստակ կատարումը այլընտրանք չունի: Այս գիտակցմամբ էլ բոլորովին վերջերս սահմանի պահապանների շարքերը համալրեցին եռամսյա վարժական հավաքի մասնակիցները:
«Ուզում եմ շնորհավորել բոլորիս մեր Անկախության տոնի կապակցությամբ: Առանձին ուզում եմ շնորհավորել պապիկիս՝ Մակար Մեհրաբյանին: Պա՛պ ջան, ինչո՞ւ հենց քեզ հիշեցի: Քանի որ մեր մեջ, կոնկրետ իմ մեջ, հենց դու ես սերմանել հայրենասիրությունն ու անկախ Հայրենիքի հանդեպ սերը:
Գումարտակի հրամանատար, մայոր Արման Աթանեսյանի հետ պատերազմի օրերն ենք վերհիշում։ Ջրականի մարտերից է պատմում, իր անձնակազմի տղաների անձնուրաց կռվից առանձին դրվագներ վերհիշում:
Նոր ու թարմացված ռազմակրթական ծրագրերով է Մոնթե Մելքոնյանի անվան վարժարանը սկսել ուսումնական տարին։ Սաների համար միջազգայնորեն մրցունակ ու որակյալ կրթություն ապահովելու շեշտադրումն անփոփոխ է, հստակ ձևակերպված ու ամփոփված կրթահամալիրի որդեգրած կարգախոսում՝ «Ճանապարհ դեպի բարձունք»։
Ալիկը 90-ականների պատերազմին մասնակցել և ոտքն է կորցրել: Քառօրյային է մասնակցել, տավուշյան գործողություններին և 44-օրյա պատերազմին…
Ալիկն այսօր էլ շարքում է՝ մարզում է մինչև տասնութ տարեկաններին:
Երևանի օլիմպիական հերթափոխի պետական մարզական քոլեջից շատ շրջանավարտներ ու սաներ մասնակից եղան պատերազմին, նրանցից 26-ը զոհվեցին…
Արտակ Ավետիսի Խաչատրյանը ծնվել է 1993 թվականի ապրիլի 23-ին, Ասկերանի շրջանի Նորագյուղ համայնքում։ Արտակը տան առաջնեկն էր: Ծնողները՝ Ավետիսն ու Սրբուհին, ջանք և եռանդ չէին խնայում իրենց առաջնեկին ջերմությամբ և սիրով պարուրելու համար։ Արտակը հինգ տարեկան էր, երբ ընտանիքը փոխեց բնակության վայրը և հաստատվեց Ասկերանի շրջանի Իվանյան համայնքում, որտեղ էլ Արտակը հասակ առավ, դպրոց հաճախեց: