Արդեն մի քանի շաբաթ է, ինչ զորակոչված Էրիկ Շահբազյանն ու մյուսները սպաների ու փորձառու սերժանտական կազմի օգնությամբ քայլ առ քայլ սերտում են երիտասարդ մարտիկի դասընթացը։

Բանակային երկու տարին սերժանտ Վանիկ Խաչատրյանն անփոփում է հարուստ կենսափորձով ու մարտական կենսագրությամբ: 44-օրյա պատերազմին է մասնակցել, երդմանն ու առաքելությանը հավատարիմ` հայրենիքը պաշտպանել: Այժմ զորացրման օրն ու ժամն է մոտեցել։

1905 թ. օգոստոսի 5-ին Լոռու մարզի Սանահին գյուղում է ծնվել հյուսն Հովհաննես Միկոյանի հինգերորդ երեխան՝ Արտեմ Իվանի (Անուշավան Հովհաննեսի) Միկոյանը։ Արտեմը նախնական կրթությունն ստացել է հայրենի գյուղի դպրոցում։ Նա դպրոց էր հաճախում շատ մեծ սիրով, դասերին ուշադիր էր, ուներ սուր, արագ գործող միտք։ Չափից շատ սիրում էր թվաբանություն։ Սիրում էր նաեւ նկարել:

Մարինա Փարսադանյանը 2021 թ.-ից աշխատում է «Շենգավիթ» բժշկական կենտրոնում՝ որպես վիրահատական բաժնի վարիչ: Մինչ այդ, 21 տարի շարունակ ծառայել է Կենտրոնական զինվորական կլինիկական հոսպիտալում, 44-օրյա պատերազմի մասնակից է, մեր «սպիտակ» բանակի մարտիկներից: Շատ փորձություններով է անցել այս հմայիչ, բարեհոգի ու ժպտերես բժշկուհին: Բայց այս ամենի մասին ավելի լավ է՝ ինքը՝ Մարինան պատմի, հատկապես, որ շատ լավ պատմող է:

Հուլիսի 31-ին Երևանի Հայ-ռուսական (Սլավոնական) համալսարանի հարկի ներքո կայացավ «Մտքի զարկ» հասարակական կազմակերպության բացման առիթով կազմակերպված հանդիսավոր արարողությունը:

Առաջնեկի ծննդից մի քանի օր առաջ էր Գարիկն ավտովթարի ենթարկվել։ Պապը հորը քայլելիս այդպես էլ չտեսավ։ Առայսօր Գարիկը հաշմանդամության սայլակին է։ Հեշտ չէր Այվազյանների երիտասարդ ընտանիքի համար։ Գյուղի դժվար վաստակվող ապրուստը, հոգսն ու կենցաղը, նորաստեղծ ընտանիքի անթիվ, անհամար կարիքները, առաջնեկի ծնունդն ու բազում-բազում երազանքներն ու ծրագրերը մի տեսակ չէին համատեղվում իրականության հետ։

Հուլիսի 25-ին փոխգնդապետ Արա Շահբազյանը կդառնար 40 տարեկան…