#40 (1462) 14.12.2022 – 20.12.2022
Մարտական դիրքերում, հատկապես արևելյան սահմանագոտու բարձունքներում, խորը ձմեռ է։ Տեսանելիությունը լիարժեք չէ, եղանակն է խանգարում. տեղումներն ու քամիները գրեթե անդադար են։ Սակայն մարտական հերթապահությունն այստեղ անփոփոխ է՝ մշտական զգոնությամբ, բարձր կարգապահությամբ։ Օգնում են նաև տեսադիտարկման սարքերը, ժամանակակից միջոցները։
-Մշուշը իջել, հասել է սարերի լանջերին: Մերձակա գյուղերը արդեն կտրվել են տեսադաշտից, իսկ ձյունը, տե՛ս, շարունակում է մաղել ու համատարած ճերմակով ներկել ամեն ինչ,- ասում է մայոր Հայկ Ջանինյանը: Նա գումարտակի հրամանատարի տեղակալն է և իր զորքի հետ պաշտպանում է Տավուշի սահմանը: Ես նրա ձայնի մեջ դժգոհության երանգներ եմ որսում:
Լուսանկարիչ Վահան Ազիբեկյանն օրերս է վերադարձել պահեստազորային ուսումնավարժական հավաքներից: Վահանը առաջատար մեդիա մասնագետ է։
-Մանկությունս անցել է հայրենի Կոթի գյուղում։ Այդ օրերից հատկապես տպավորվել են ապաստարանները, տեղատարափ կրակը…
Հայկական բանակում հայազգի զինվորների կողքին ծառայում եւ մեր սահմաններն ամուր ու անառիկ են պահում նաեւ ազգային փոքրամասնությունների զավակները:
Այլազգի երիտասարդները ծառայում են ոչ պակաս պատվախնդրորեն ու նվիրումով։
Նրանք՝ Վահեն, Վլադիմիրը, Ժորան, Յուրին, Էդգարը, եղբայրներ՝ Արմենն ու Ռուբենը, յուրաքանչյուրն իր պատմությունն ունի, որ հյուսվեց 44-օրյա պատերազմում։ Հայրենիքի պաշտպանի երդմանը հավատարիմ այս տղաները հերոսացան Մոնթեի ազատագրած բարձունքը պաշտպանելիս:
Հայ շաշիստները վերջին տարիներին թեև բավականին հաջող ելույթներ են ունենում միջազգային հեղինակավոր մրցաշարերում, բայց և այնպես, Հայաստանում շաշկին կարծես ուշադրության լուսանցքից դուրս է մնացել: Երբ իմացա, որ Արտաշես Շահինյանի անվան ֆիզիկամաթեմատիկական թեքումով դպրոցում շաշկու խմբակ է գործում, մարզիչն էլ շաշկու Հայաստանի բազմակի չեմպիոն, միջազգային մրցաշարերի հաղթող Նշան Ալավերդյանն է, որի սաներն ի դեպ շաշկու աշխարհի և Եվրոպայի առաջնություններում աննախադեպ հաջողություններ են արձանագրել, անկեղծորեն ուրախանալու հետ մեկտեղ, նաև զարմացա. փաստորեն, շաշկին Հայաստանում անտեսված ու մոռացված չէ:
Զինվորական բոլոր մասնագիտություններն էլ կարևոր են, սակայն խելացի պատերազմ վարելու գլխավոր նախապայմանը գրագետ ու պատրաստված հետախուզությունն է: Առանձնահատուկ դերակատարում ունեցող հենց այս զորատեսակի զինծառայողներն են համարվում բանակի այսպես կոչված աչքերն ու ականջները: Մեր հետախույզների շնորհիվ բազմիցս բացահայտվել և չեզոքացվել են դիվերսիոն հետախուզական և այլ սադրիչ գործողություններ:
