Երկրապահի օրը, Շուշիի ազատագրման տարելիցը միշտ էլ առանձնահատուկ տոն է այն սպաների համար, ովքեր անցնելով պատերազմի միջով, շարունակում են իրենց ջանքերը ներդնել բանակի զարգացմանն ու հզորացմանը։ Այդ մարդիկ՝ սպաները, առանձնանում են իրենց համեստությամբ, և նույնիսկ իրենց ենթակա զինվորները հաճախ չեն էլ իմանում, թե ինչ ճանապարհ են անցել, ինչ փորձություններ են հաղթահարել նրանք։ Զորամասի շտաբի պետ փոխգնդապետ Արմեն Ավագյանը ծնվել է ԼՂՀ Ասկերանի շրջանի Բադարա գյուղում։

Փոխգնդապետ Հովհաննես Աբգարյանը ծնվել է Էջմիածնում։ Տեղի N 11 միջնակարգ դպրոցն ավարտելուց հետո 1982թ. ընդունվել է մեքենաշինական տեխնիկում։ 1984-86թթ. ծառայել է խորհրդային բանակում։
1992թ. անդամագրվել է ազատամարտիկ Գագիկի անվան կամավորական ջոկատին, որի հրամանատարությունն ստանձնել էր Սեյրան Սարոյանը։ Ավելի ուշ նա համալրում է «Արծիվ-15» կամավորական գումարտակի շարքերը, 1993-ին նշանակվում է գումարտակի շտաբի պետ, 1994-ից մինչև 2008թ. ծառայում առաջնագծում, մասնակցում սահմանների պաշտպանությանը։ Այժմ ինժեներական զորամասի հրամանատարի տեղակալն է։

Կրտսեր սերժանտ Անդրանիկ Ավետիսյանի ծառայությունը շուտով կավարտվի։ Նա սակրավորային հետախուզական ջոկի հրամանատար է։ Ծառայությունը կատարել և կատարում է բարեխղճորեն, ինչի համար էլ պարգևատրվել է «Հայոց բանակի գերազանցիկ» կրծքանշանով, այլ պարգևներով։ Անդրանիկը, 2006թ. ավարտելով մայրաքաղաքի N 192 միջնակարգ դպրոցը, ընդունվել է Երևանի պետական համալսարանի աշխարհագրության և երկրաբանության ֆակուլտետ։ 2010-ին ավարտել է ուսումը և զորակոչվել բանակ։

Շարքային Արտյոմ Մամյանը երիտասարդ զինվոր է, բանակ է եկել 2011թ. դեկտեմբերին։ Նա ծնունդով Նոյեմբերյանից է, ծնվել է 1993թ., ավարտել է տեղի N 2 ավագ դպրոցը, որից հետո ընդունվել է ֆիզիկական կուլտուրայի հայկական պետական համալսարան, երկրորդ կուրսից զորակոչվել է ծառայության։

Ավելի քան 20 ամիսների անմնացորդ ծառայություն հայրենիքին, դերասանական ստուդիա, պրոֆեսիոնալ սպորտ, բարձրագույն դիվանագիտական կրթություն` այս ամենն ամփոփված է մեկ զինվորի` սերժանտ Վլադիմիր Նալջյանի մեջ, ում ընկերները մտերմաբար Վլադ են ասում:

Աշոտ Սարգսյանը Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանի այն տասը սաներից է, որոնք այս տարի մասնակցել են ՌԴ Պերմ քաղաքում անցկացված «Երիտասարդ հայրենասերներ» հավաք-մրցույթին ու թիմային արժանի հաղթանակ տարել` գրավելով երկրորդ տեղը: Պատանի կուրսանտը հավաքին մասնակցել էր նաև անցած տարի, թիմը այդ տարի զբաղեցրել էր 3-րդ տեղը:

Արդեն վեց ամիս է, ինչ ծառայում եմ բանակում։ Զորակոչվեցի աշնանն ու հայտնվեցի հայրենիքիս հարավային հեռավոր զորամասերից մեկում։ Արդեն վաղուց հարմարվել եմ ծառայությանն, ու այլևս առաջին ամիսների կարոտն ինձ չի տանջում։
Մի օր ոտքիս վերքի պատճառով գնում եմ զորամասի բուժկետ, և պարզվում է, որ պետք է պառկեմ բուժվելու համար։ Եվ, այ քեզ անակնկալ. բուժող բժիշկը իմ քաղաքացիական կյանքի ծանոթներից մեկն է՝ Բորիս Աբգարյանը, որին երբեմն հանդիպում էի ընկերոջս դարբնոցում։ Ուրախությանս, բնական է, չափ չկար։ Ո՞վ կմտածեր, որ մենք մի օր հանդիպելու ենք… զորամասում, ես՝ որպես շարքային, ինքը՝ զորամասի բժիշկ, սպա։