Ադրբեջանի հատուկ ստորաբաժանումները, օգտագործելով ռադիոհաղորդումների որոշակի հաճախականություններ, ինչպես նաև ինտերնետ համացանցը, ձեռնարկում են քարոզչական և հոգեբանական ակտիվ գործողություններ` հիմնված զանգվածների գիտակցության նպատակային կառավարման և նպատակաուղղված ապատեղեկատվության միջոցով այդ գիտակցության մեջ սխալ պատկերացումների ձևավորման եղանակների կիրառման վրա: Հաղորդումներում իրականությունն այնպես է աղավաղվում, որ ունկնդիրն այդ տեղեկույթն ընկալի որպես ինքնին հասկանալի ու ճշմարտացի և գործի ըստ դրա:

Գեներալ-մայոր Կամո Աղաջանյանի հրամանատարությամբ գործող զորամիավորումում վերջերս անցկացված հրամանատարական հավաքների ընթացքում ենթակա զորամասերի հրամանատարների ու տեղակալների հետ լսարաններում ու դաշտային պայմաններում անցկացված ուսուցողական և ցուցադրական պարապմունքները, ուսանելի ու հետաքրքիր լինելուց բացի, կազմակերպված էին հարուստ ու հագեցած ծրագրով. փորձի փոխանակում, ռազմական գիտելիքների խորացում, զորքերի ու սպառազինության բնագավառի նորությունների, հակառակորդի ուժերի մասին իրազեկում, մարտի լավ նախապատրաստման ու վարման միջոցով ստեղծված մարտական իրավիճակների փայլուն տիրապետում:

Ոլորապտույտ ճանապարհը ձգվում է լեռներն ի վեր։ Ներքեւներում անդնդախոր ձորեր են, որոնց մյուս ափերին նստած են թշնամու զինվորները։ Թշնամու թիկունքում հարթավայր է, ու հարթավայրի խեղդուկ տապից նրա ուշքն ու միտքը, մարմինը ձգտելու է բարձունքներ, սակայն բարձունքներին կանգնած են հայոց բանակի զինվորները։ Այդ բարձունքներին ոտք դրած ամեն մի հայորդու հայացքի դեմ ուրիշ մի պատկեր է բացվում, այնպիսի մի զգացողություն է ծնվում, որը մնալու է նրա հիշողության մեջ ընդմիշտ…

Մեր ժողովրդի կողմից շատ սիրված տոները՝ Ամանորն ու Սուրբ Ծնունդը, ազգային բանակում նշվեցին հավուր պատշաճի։ Տոնական միջոցառումներ, ճոխ սեղաններ, տոնածառ…
Գնդապետ Ա. Մելիքյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում Նոր տարվա առիթով մատաղ անելը դարձել է ավանդական։ Անցնող տարվա վերջին օրվա՝ դեկտեմբերի 31-ի վաղ առավոտյան, երբ այցելեցինք զորամաս, փոխգնդապետ Ա. Բաղրամյանն զբաղված էր կազմակերպչական աշխատանքով։ Ճաշարանում սեղանների սփռոցները պետք է լինեն նոր եւ գեղեցիկ, ճաշացանկը` տոնական։

Տղաս զորակոչվեց նոյեմբեր ամսին։ Քառասունհինգ օր հետո իմացա, որ երդման արարողությունն է, ու ընկերոջս հետ մեկնեցի զորամաս։
Ձմեռային պայծառ-արեւոտ օր էր, ճանապարհը՝ բարեկարգ, տրամադրություններս՝ բարձր։ Ամեն բան կարծես նպաստում էր մեր զվարթ ընթացքին։ Ճանապարհին, գետի եզերքին՝ կամրջի մոտ, խնդրում եմ ընկերոջս կանգնեցնել մեքենան։ Հիշողության անիվը ինձ ետ է տանում։ Այստեղ էր, այս կամրջի տակ, գետը անցնելիս թրջվեցին ոտքերս, աշուն էր, ցուրտ. հենվեցի ժայռին, քամեցի գուլպաներս, հագա ու շարժվեցի առաջ։ Հրանոթները թնդում էին, պիտի արեւածագից առաջ մտնեինք Լաչին։

Ձյունն օրհնության պես իջավ սարերին։ Աշնան դալուկ արեւի վերջին մարմրող շողերը կորան ամպերի տակ, մառախուղն իջավ-թանձրացավ, անտառի տերեւաթափը լցվեց հսկա ձորը ու գյուղը կտրեց տեսադաշտից։ Հետո ձյուն եկավ։ Ողջ գիշեր մաղեց մեծ-մեծ փաթիլներով։ Լուսաբացին շուրջբոլորն անապական ճերմակ էր. բլինդաժը, գույնզգույն խաշամը, խրամատները, անտառը, ձորը, հեռվից երեւացող գյուղը` ծուռումուռ փողոցներով, իրար ուսած տափարակ տներով։

ՀՀ բանակի կազմավորման 20-ամյակի առթիվ մեր բանակի անցած ուղին վերաիմաստավորելու նպատակով սկսում ենք «Մեր բանակի հաղթական ուղին» նոր խորագրի ներքո հրապարակումների շարքը, որի առանցքը ռազմաքաղաքական այն իրադարձություններն են, որոնք կարևոր նշանակություն ունեցան հայոց բանակի ստեղծման, կայացման ու զարգացման գործում: