Զորամասի հրամանատար փոխգնդապետ Ռ. Բեգլարյանին խնդրեցինք մեզ ուղարկել հեռավոր հենակետերից մեկը։ Փորձառու զինվորականը, որ լավ հասկանում էր, թե ինչքան դժվար ու վտանգավոր է այս եղանակին հեռավոր հենակետ գնալը, մի պահ ընկավ մտածմունքի մեջ, ապա հրամանատարական հեռախոսով կապվեց հենակետերից մեկի պատասխանատուի հետ։
– Շամամյան, ի՞նչ եղանակ է ձեզ մոտ, մեքենա կարո՞ղ է բարձրանալ։

Օրերս Տիգրան Մեծի, Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանների եւ Փոքր Մհեր կրթահամալիրի սաները մասնակցեցին պաշտպանության նախարարության տեղեկատվության եւ հասարակայնության հետ կապերի վարչության կազմակերպած Հայոց պատմության թեմայով մրցույթ-ստուգատեսին: Մասնակիցները հյուրընկալվել էին Արմավիրի «Տիգրան Մեծ» ռազմամարզական վարժարանում: Ստուգատեսի հարցաշարը վերաբերում էր Հայոց պատմության ամենանշանավոր, արժանահիշատակ էջերին՝ Հայկ Նահապետից մինչեւ Արցախյան պատերազմ:

Օրերս պաշտպանության բանակի մարտական հերթապահություն իրականացնող զորամաս էինք հրավիրել բժշկագիտության դոկտոր, պրոֆեսոր, երեւանաբնակ Սերգեյ Կիրակոսյանին։
Հարգարժան պրոֆեսորը նախ շեշտեց, որ ինքն էլ, առաջացած տարիքով հանդերձ, իրեն զինվոր է համարում։ Վաստակաշատ բժշկի այս խոսքերը զինվորները անկեղծ ծափահարություններով դիմավորեցին։

Նոյեմբերի 28-ից ազգային բանակի զորամասերում սկսվել են ամփոփիչ քննությունները, որոնք կշարունակվեն մինչեւ դեկտեմբերի 12-ը։ Որոշ տեղերում զինծառայողների գիտելիքներն ու հմտություններն ստուգում են ԶՈՒ ԳՇ հանձնաժողովները, մյուսներում՝ զորամիավորումների, լինում են դեպքեր, երբ անձնակազմի հնարավորություններն ստուգում-ճշտում է հենց զորամասի հրամանատարի հրամանով ձեւավորված հանձնաժողովը։ Գործընթացը կարեւոր է նաեւ նրանով, որ դրա ակտիվ նախապատրաստության եւ անցկացման ամբողջ ընթացքը նույնպես նպաստում է զինծառայողների եւ զինվորական ստորաբաժանումների մասնագիտական ունակությունների զարգացմանը։ Միաժամանակ տարեվերջյան ցուցանիշների հիման վրա կազմվում են հաջորդ ուստարվա ուսումնական ծրագրերը։

Հայոց միասնական հայրենիքի բաժանման հետևանքով առաջացան Արևելյան և Արևմտյան Հայաստանները: Երկար դարերի ընթացքում հայության այս երկու հատվածներն ապրեցին տարբեր հասարակարգերում, տարբեր քաղաքակրթությունների ազդեցության ներքո: Ժամանակի ընթացքում արդեն տրոհված հայության տարբեր հատվածները հիմնականում արտաքին ազդեցության և ինքնակազմակերպման ներքին հզոր լծակների բացակայության պատճառով ձեռք բերեցին ազգային երազանքի իրականացման մասին տարբեր պատկերացումներ, տարբեր գաղափարախոսություններ ու անգամ տարբեր լեզուներով սկսեցին խոսել:

«Առանց թռիչքի իմ կյանքը չեմ պատկերացնում»,- ասում է 39-ամյա Քրիստինա Իլիկչյանը, որ 14 տարեկանից զբաղվում է պարաշյուտային սպորտով: Սկզբում պարաշյուտով թռչելը սիրած զբաղմունք էր, հետո դարձավ մասնագիտություն. «Ես երբեք չէի մտածում, որ այս ամենը կարող է մի օր լրջանալ ու բացի հոբբիից դառնալ իմ հիմնական աշխատանքը, եւ որ այս մասնագիտությամբ կծառայեմ բանակում»:

2011թ.հունիսի 23-ին արձակվել է պաշտպանության նախարարի (այսուհետ` ՊՆ) N 735-Ն հրամանը, որով կարգավորվում են պաշտպանության նախարարության պատվերով բժշկական ուսումնական հաստատությունների օրդինատուրա ընդունվելու կարգը և պայմանները` համաձայն հավելվածի:
Ըստ նշված հավելվածի 2-րդ կետի` համապատասխան բժշկական ուսումնական հաստատություններ են Երևանի Մ. Հերացու անվան պետական բժշկական համալսարանը, ՀՀ առողջապահության նախարարության` ակադեմիկոս Ս. Ավդալբեկյանի անվան առողջապահության ազգային ինստիտուտը և օտարերկրյա պետությունների բժշկական ուսումնական հաստատությունները: