Երեւանի թիվ 62 նախադպրոցական ուսումնական հաստատությունը՝ մանկապարտեզը, ղեկավարում է Արցախյան պատերազմի զորականներից մեկի՝ «Սասնա ծռեր» ազատագրական ջոկատի հրամանատար, «Մարտական խաչ» I աստիճանի շքանշանակիր Սամվել Գեւորգյանի կինը՝ Սվետա Գեւորգյանը։ Մանկապարտեզը պաշտոնապես ռազմահայրենասիրական թեքում չունի, բայց դա չի խանգարում, որ զոհված հրամանատարի կինը իր սաների ռազմահայրենասիրական, ազգային եւ հոգեւոր դաստիարակությունը դարձնի նախակրթարանի առօրյան ու գերնպատակը։ Այստեղ Արցախյան ազատամարտի մասին գիտեն բոլոր փոքրիկները, Արցախյան հաղթանակի հպարտությամբ է տոգորված մանկապարտեզի յուրաքանչյուր սան։

Նոյեմբերի 17-ին՝ Բուժծառայողի օրվա առթիվ, Երեւանի Ռուբեն Միրոյանի անվան N 77 դպրոցում կազմակերպել էին հրաշալի միջոցառում եւ հրավիրել Երեւանի կայազորային զինվորական հոսպիտալի անձնակազմին։
Դպրոցի դահլիճում աշակերտները ոգեւորված ներկայացնում են ռազմական բժշկության պատմության կարեւորագույն դրվագները, նշում այդ ասպարեզի երախտավորներին, հատուկ ակնածանքով պատմում Արցախյան պատերազմի ժամանակ սխրանքներ գործած լեգենդար հերոս բժիշկների մասին, հիշում նրանց, ովքեր այսօր արդեն մեր կողքին չեն։

Որդիս՝ Տարոն Ազատյանը, բանակ գնաց ԵրՃՇՊՀ-ի ճարտարապետության բաժինը գերազանց առաջադիմությամբ ավարտելուց հետո։ Անկեղծորեն ասած, ես մի քիչ մտահոգ էի. ինչպե՞ս կհարմարվի նա բանակային կյանքին։ Ախր, նա գրչի, մատիտի ու քանոնի մարդ է, սիրահարված է իր մասնագիտությանը, ապրում է դրանով։ Թեեւ երեխա ժամանակ, ինչպես բոլոր տղաները, ուզում էր զինվորական դառնալ, զենք-խաղալիքները չէինք կարողանում ձեռքից առնել։ Իրական բանակը սակայն խաղ չէ, այստեղ նրան լուրջ փորձություն է սպասում՝ կամքի, դիմացկունության, նոր որակների դրսեւորման։ Կկարողանա՞ արդյոք։

ՀՀ կառավարությունը, ղեկավարվելով «Զինծառայողների և նրանց ընտանիքների անդամների սոցիալական ապահովության մասին» ՀՀ օրենքի 34-րդ հոդվածով, 2007 թվականի մարտի 7-ին ընդունել է N 384-Ն որոշումը, որով կարգավորվում է Ձեր կողմից բարձրացված հարցը:

«Զինված ուժերի ներքին ծառայության կանոնագիրքը հաստատելու մասին» ՀՀ օրենքի 246-րդ հոդվածով ամրագրված է, որ Ժամկետային ծառայության զինվորներին ու սերժանտներին վաշտի հրամանատարը արձակում է գնդի տեղակայման վայրից` գնդի հրամանատարի նշանակած օրը և ժամին` նրա սահմանած կարգով: Ստորաբաժանումից միաժամանակ կարող է արձակվել ժամկետային ծառայության զինծառայողների 30 տոկոսից ոչ ավելին: Իսկ առաջին տարվա ծառայության զինծառայողները գնդի տեղակայման վայրից արձակվում են միայն զինվորական երդում տալուց հետո:

Դեռևս 2009թ. դեկտեմբերի 12-ին Երևան քաղաքի բնակիչ Հ. Գաբոյանը դիմել էր ՊՆ առընթեր ՀԽ հովանու ներքո գործող զորակոչային հանձնաժողովին` հայտնելով, որ որդին` Ժ. Գաբոյանը, մանկական հասակից ունեցել է լսողության հետ կապված խնդիր, համարվել է մանկուց հաշմանդամ (թոշակավորվել է), ենթարկվել է վիրահատությունների և 2004թ-ից կրում է լսողական ապարատներ: 2004թ, կցագրում անցնելիս, ախտորոշվել է ծանրալսություն I և II աստիճանների:

Այսօր ցեղասպանության մասին հուշերով, պատմություններով, գրքերով այլեւս աշխարհի եւ ոչ մի հայի չես զարմացնի։ Այլեւս ոչ մի հայի չես զարմացնի եղեռնագործության նկարագրություններով, որքան էլ դրանք ահասարսուռ ու անմարդկային լինեն։ Այդ ցավն ու տառապանքը, հոգեւոր այդ վերքերը դեռ երկար մխալու են ամեն հայի սրտում… Ցեղասպանության հիշողությունը մենք կրում ենք մեր հոգում այս էլ քանի սերունդ եւ դեռ կրելու ենք, քանի դեռ աշխարհը անգիտակ կմնա մեր ցավին, քանի դեռ ցեղասպանը չի մեղանչի, չի ապաշխարի…