Հոկտեմբերի 11-ին ՀՀ պաշտպանության նախարարությունում մեկնարկեցին պաշտպանական հարցերի վերաբերյալ մեկշաբաթյա հավաք-պարապմունքներ, որոնց մասնակցում են ՀՀ պետական կառավարման մարմինների բարձրաստիճան պաշտոնյաներ: Պարապմունքների ընթացքում դասախոսություններով հանդես կգան ՀՀ ՊՆ և ԶՈՒ ԳՇ բարձրաստիճան սպաներ, կանցկացվի կրակային պատրաստության վարժանք:

Մայոր Թ. Թամրազյանի մարտկոցի «Գրադ» կայանքի այս հաշվարկը՝ հրամանատար կրտսեր սերժանտ Սամվել Հարությունյան, հաշվարկի համարներ շարքայիններ Իշխան Սաֆարյան, Արմեն Հաջոյան եւ Հրաչյա Հարությունյան, անթերի գործողություններով նպաստեց զորամասի կազմով վերջերս անցկացված զորավարժության հաջողությանը եւ նվաճեց զորամասի լավագույն հաշվարկի պատվավոր կոչումը։ Այժմ տղաները նախապատրաստվում են հրետանավորների համաբանակային մրցույթին։

* Ս.Բլանկ. «Առաջին հարձակումից հետո Ադրբեջանը կպարտվի»: * Երկիրն անցյալ տարի հայտնվել էր սովի եզրին: * Արտասահմանում սովորող ադրբեջանցիները չեն ուզում վերադառնալ: ԱԼԻԵՎԻ ՀԱՄԱՐ ԴԺՎԱՐ Է Ադրբեջանի զինված ուժերում շարունակվում են արտակարգ պատահարները: Անցյալ շաբաթ տարբեր զորամասերում ինքնասպան են եղել զինծառայողներ Նուրլան եւ Թելման Սաֆարովները: Առաջինը զորակոչվել էր երկուսուկես ամիս առաջ: Միջադեպերից ոչ մեկի պատճառը […]

Կոնֆուցիոսը (անվան բուն չինական ձեւը՝ Կուն Ցյու) Չինաստանի առաջին մեծ մտածողն է (551-497մ.թ.ա.)։ Նրա անունը Հին Չինաստանի հոգեւոր եւ մշակութային միասնության խորհրդանիշն է։
Ներկայացված հատվածները քաղված են Կոնֆուցիոսի «Զրույցներ» գրքից։ Կարելի է ասել, որ նրա գաղափարների ամենաամբողջական երկը հենց այս գիրքն է։
Մարդկային վարքի հիմքը Կոնֆուցիոսի կարծիքով նրա դիրքն է ընտանիքում եւ հասարակության մեջ։ Ըստ նրա՝ կառավարել նշանակում է բարի գործ կատարել եւ յուրաքանչյուր մարդու պետության մեջ տալ այն տեղը, որին նա արժանի է։ Կոնֆուցիոսը համոզված է, որ պետության նկատմամբ ժողովուրդը հավատ պետք է ունենա, հակառակ դեպքում այդ պետության գոյությունն անհնարին է։

Սամվելը հզոր էր, խիզախ, առնական, նա զերծ էր կենցաղային խորամանկությունից։ Սամվելին անհնար էր չսիրել։ Նրա ընկերներին, ծանոթներին թիվ ու սահման չկար։ Սամվելի բնավորության ամենավառ գիծը մարդասիրությունն էր։ Երբ նրանից օգնություն էին խնդրում, երբ նրան դիմում էին զանազան հարցերով, ու Սամվելը ամեն գնով փորձում էր օգնել, զարմացած հարցնում էի՝ ո՞վ է՝ ընկե՞ր է, բարեկա՞մ է… (որովհետեւ միայն ամենահարազատ, ամենամտերիմ մարդու համար կարելի էր այդքան չարչարվել)։ Այդպիսին էր Սամվելը։ Որտեղ մի կարիքավոր կար, Սամվելը կողքին էր։ Այնքան շռայլ էր, այնքան վեր էր նյութապաշտությունից, մանրախնդրությունից։

Ինչպես աղոթքը մեզ սրբում եւ Աստծուն է մոտեցնում, այնպես էլ, հաղորդվելով Փրկչի Մարմնին ու Արյանը, սրբվում ենք եւ նմանվում Նրան, Ով խաչի վրա թափեց Իր մաքուր Արյունը՝ մարդկանց մեղքի ապականությունից փրկելու համար։ Եվ զգուշանում ենք մեղքերից՝ մտածելով, որ մեղքը խափանում է մեր հաղորդությունը Սուրբի եւ Սրբության հետ։ Գրիգոր Տաթեւացին ասում է. «Այս խորհուրդի գործն է՝ ավելացնել շնորհները եւ դեղ լինել ամենօրյա մեղքերին»։ Այս է պատճառը, որ հաղորդվելով՝ պիտի հիշենք Հիսուս Քրիստոսի չարչարանքները։

-Մայրս բուժքույր էր Եղեգնաձորի հիվանդանոցում: Այդ օրերին Զանգեզուրի բուժծառայության աշխատակիցները գիշեր ու զօր հիվանդանոցներում էին. ծանր վիրավորներին առաջին բուժօգնությունից հետո ուղարկում էին Երեւան, ում հնարավոր էր բուժել՝ պահում էին: Մեր ջոկատից էլ եղան վիրավորներ, ու նրանց տեղափոխեցին Եղեգնաձոր: Հետագայում մայրս հիշում է. «Երբ լսեցի, որ Հորադիզից շտապօգնության մեքենա է մտել հիվանդանոցի բակ, վայրկյան առաջ ուզում էի տեսնել վիրավորներին, հարցուփորձ անել տղաներից, քեզնից, ի՞նչ վիճակում եք, առանց այն էլ ո՛չ քուն ունեինք, ո՛չ դադար: