Թերթ
-Ես չէի անհանգստանում Դավիթիս համար, ամբողջ պատերազմի ընթացքում գոնե մեկ րոպե չեմ վախեցել, մտքովս չի անցել, որ Դավիթս կարող է զոհվել,- ասում է տիկին Լուսինեն:
Ես չեմ հասկանում նրան: Պատերազմը ոչ մեկին չի խնայում, մահաբեր զենքերը կրակում են ահեղ, և ոչ ոք ապահովագրված չէ կույր գնդակից:
Մակարավանքի շուրջը դարավոր կաղնիներն են խշշում, երփներանգ ծաղիկներ ծփում։ Վանքի տաքացած պատերին արեւ է, լույս։
Եվ լուսավոր է վարդագույն խաչքարը, որն, ասես, շնչում, բաբախում է հավերժ երիտասարդ Հայր Վահանի եւ աչաջուրցի Աշոտի սրտերի նման…
Օրերս Շիրակի մարզի Վահրամաբերդ գյուղում կայացավ խաչքարի օծման արարողություն, որին ներկա էին նաև Արցախի Հանրապետության Քաշաթաղի շրջվարչակազմի ներկայացուցիչներ, տարբեր բնակավայրերի բնակիչներ։
Քարերի երկիր Հայաստանում հիմա ամեն քար մի հուշաքար է, ամեն աղբյուր՝ հուշաղբյուր…
Հոկտեմբերի 14-ին Երեւանում՝ Դավիթ Անհաղթ 23/1 հասցեում, բացվեց հուշաքար՝ նվիրված 44-օրյա պատերազմում հերոսացած Էդգար Մհերյանի հիշատակին…
«1992 թ. հունիսի 12-ի ժամը 16-ից 17-ը ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության գոտու հյուսիսարեւելյան, արեւելյան եւ հարավարեւելյան ուղղություններով ադրբեջանական զորամիավորումներն անցան լայնամասշտաբ հարձակման: Շուրջ 120 կմ երկարությամբ մարտական թատերաբեմի վերածված ռազմաճակատային հատված նետվեց համարյա ողջ ռազմական ներուժը:
Լողորդ, ջրագնդակի Երեւանի «Հիլզ» ակումբի թիմի ավագ Էրիկ Ստեփանյանը լողալով հատել է Սեւանա լիճը՝ ի հիշատակ 44-օրյա պատերազմում զոհված ընկերոջ՝ ջրագնդակի Հայաստանի հավաքականի ավագ Հենրիկ Հակոբյանի:
18-ամյա Էրիկը Սեւանի մեկ ափից մյուսն անցել է 57 րոպեում՝ հաղթահարելով 4,4 կմ տարածություն: