Թերթ
Ձեռքիս դիվիզիոնի հրամանատար, փոխգնդապետ Արսեն Հակոբյանի պատերազմական լուսանկարն է՝ մարտական դիրքերում, ամենաթեժ օրերին է արված՝ կռվի խիստ հարաբերական ընդմիջման մի պահի: Աչքերն անքնությունից ու հոգնածությունից կարմիր են: Քամուց, արևից ու փոշուց սևացած դեմքին հաղթողի ժպիտ է՝ հանդարտ, վստահ…
Հոկտեմբերի 31-ին Մարտունու ճակատում, գիշերային թեժ մարտի ժամանակ, հերոսաբար զոհվեց եղբայրս՝ կրտսեր սերժանտ Արսեն Հայկի Խաչատրյանը:
Հարավային սահմանագոտում ենք՝ գնդապետ Գ. Պողոսյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում, որի անձնակազմը մարտական հերթապահություն է իրականացնում պատասխանատու և բարդ տեղամասում:
Պատերազմից հայտնի դարձած լուսանկարի տղան՝ հրետանավոր Արմանը, տուն է վերադարձել ողջ ու առողջ։ Թե ինչպես լուսանկարիչը անմահացրեց պահը, ինքը չի հիշում…
«Հայ զինվորի» բազմաթիվ ընթերցողներ նամակներ են գրել ինձ՝ խնդրելով պատմել Արցախի հերոս Մենուա Հովհաննիսյանի կյանքի ու սխրանքի պատմությունը, նկարել երկնագույն, խորունկ աչքերով մարտիկի հոգու դիմանկարը։ Ես, բնականաբար, դիմեցի Մենուա Հովհաննիսյանի մորը՝ լրագրող Կարին Տոնոյանին։
Պատերազմն Արսեն Գրիգորյանի ընտանիքի համար սկսվեց և ավարտվեց նույն օրը. նա հավերժացավ սեպտեմբերի 27-ի գիշերը։ Ու թե որքան վճռական էր տրամադրված, որքան ուժ ուներ հաղթելու համար` իր հետ երկրից դեպի երկինք տարավ…
Վերջին շաբաթներին ՊՆ գերիների և անհայտ կորածների հարցերով զբաղվող հանձնաժողովը գերծանրաբեռնված ռեժիմով է աշխատում: Այստեղ աշխատանքներն ընթանում են շաբաթը 7 օր, 24 ժամ գրաֆիկով:
