Թերթ
Հայոց բանակի տոնի նախօրեին Քաշաթաղի շրջանում ձմեռային վերջին զորակոչն էր: Մինչ զորակոչային բաժնում կավարտվեին աշխատանքները, զրուցեցի զորակոչիկների, նրանց ծնողների հետ:
Ամեն առավոտ Հադրութի շրջանի Մեծ Թաղեր լեռնային հրաշագեղ գյուղի իր խաղողի այգին է շտապում Յակով Ալթունյանը: Անցնում է իր խնամած ու փայփայած այգու «խնդողնի» տեսակի խաղողի վազերի կողքով, նայում, հիանում է իր ստեղծածով և օրհնում հայրենիքում բացվող նոր, խաղաղ օրը…
…«Բարև՛ Ձեզ, ուզում եմ հարցազրույց վարել Ձեզ հետ»: «Բարև: Պատճառ չունեմ՝ «ոչ» ասելու: Խնդրեմ, զրուցենք: Միայն, եթե հարմար է՝ երեկոյան զանգեք, հիմա այգում եմ…»:
Սիրելի՛ զինվոր
Շնորհակալություն եմ հայտնում քեզ, որ պաշտպանում ես մեր բոլորի Հայրենիքը։ Շնորհավորում եմ մեր հզոր բանակի և նաև քո տոնը։ Հպարտանում ձեր բոլոր հաղթանակներով և ցանկանում եմ, որ խաղաղություն տիրի և հաղթանակները լինեն մշտապես։
Գրողների միությունում տեղի ունեցավ ՀԳՄ և ՀՀ պաշտպանության նախարարության համատեղ կազմակերպած մրցանակաբաշխության հանդիսությունը:
Հայոց բանակի կազմավորումը մեր նորանկախ հայրենիքի մեծագույն ու կարևորագույն ձեռքբերումներից մեկը դարձավ, որով հայ ժողովրդի դարավոր հայրենապաշտպան պայքարի պատմության մեջ մի նոր փառավոր էջ բացվեց: Ցավոք, այդ էջը գրվեց ոչ թե թանաքով, այլ հերոսների արյունով: