Ապրիլի 23-ին «Փյունիկ» զարգացման կենտրոնում բացվեց երիտասարդ նկարչուհի Տաթեւ Գասպարյանի առաջին անհատական թեմատիկ ցուցահանդեսը՝ «Հայրենիքի կանչը» վերնագրով:

-Արդեն ութ տարի կյանքս զինվորական ռիթմով է ընթանում՝ «Փոքր Մհերում» եմ սովորել, Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանում: Որոշել եմ ժամկետային ծառայությունից հետո ռազմական բարձրագույն կրթություն ստանալ, սպա դառնալ,- իր ապագա ծրագրերի մասին է պատմում շարքային Դավիթ Բոյախչյանը:

«Հայ զինվորը» շարունակում է հարցախույզը՝ պարզելու, թե որքանով են մեր հայրենակիցները տեղյակ «Պաշտպան հայրենյաց» ծրագրին, ի՞նչ կարծիք, ի՞նչ նկատառումներ ունեն։

Կապիտան Մարինե Եզեկյանն ասում է՝ իրեն զինված ուժեր են բերել Հայրենիքի հանդեպ անսահման սերը և զինվորական գործով հրապուրված լինելը. «Գիտեի, որ շատ դժվար ուղի եմ բռնել, բայց եթե սիրում ես մասնագիտությունդ, շատ հեշտությամբ հաղթահարում ես բոլոր խոչընդոտները»։

Դիրքերում կյանքը մի տեսակ ուրիշ է. մարտական հերթապահություն, մշտական զգոնություն, բարձր պատրաստվածություն, ընկերական փոխհարաբերություններ, հոգատարություն և մարտական ոգի:

Զինված ուժերում քիչ չեն զինվորական գործը որպես կյանքի ուղի ընտրած գեղեցիկ սեռի ներկայացուցիչները: Նրանց կհանդիպեք թե՛ թիկունքում, թե՛ առաջնագծում… Հրետանավոր, կապավոր, մոտոհրաձիգ, հետախույզ…

Աննա Ասլանյանը 14 երեխաների մայր է. վեց որդի ունի, ութ դուստր: Տղաներից երկուսը՝ Ավետիքն ու Հակոբը, արդեն կատարել են զինվորական պարտքը Հայրենիքի հանդեպ, Սողոմոնը կզորակոչվի ամռանը, հետո բանակ կգնան Էռնեստը, Մանուկը, իսկ ամենավերջում՝ Մոնթեն, որը հիմա վեց տարեկան է: Մեր զրույցը հերոսուհի մոր նվիրումի, սիրո, պայքարի ու հաղթանակի մասին է: