Ես կանգնած եմ կարմիր դագաղի կողքին, դագաղի մեջ 94 տարեկան ակնոցավոր մի պառավ է պառկած, ում «տրիումֆն» ու հանճարը կայացել է, երբ նա Լենինի մասին չորս հաստափոր գիրք է գրել։ Ես ուսանող եմ, 1982 թիվն է…

Անուրանալի են հայ ժողովրդի զավակների մեծ ներդրումը, անձնվիրությունն ու քաջագործությունները Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին։Նրանց շարքերում էին նաև մեր մանկավարժները, որոնք պայքարի աննկուն ու անձնազոհ մարտիկներ դարձան։

1941 թ. հունիսի 22-ին Գերմանիան, խախտելով 1939 թ. օգոստոսի 23-ին 10 տարի ժամկետով կնքված չհարձակման մասին պայմանագիրը, առանց պատերազմ հայտարարելու հարձակվեց Խորհրդային Միության վրա…

Աշխարհում մի մեծ գյուղ կա, անունը Բանանց: Բանանցեցիք աչքի են ընկել իրենց աշխատասիրությամբ ու խիզախությամբ: Նրանք կարողացել են ժայռակերտ տարածքի վրա այգիներ տնկել և ծաղկեցնել իրենց գյուղը:

1915 թ. Հայոց մեծ եղեռնի ընթացքում արևմտահայությունն ամեն տեղ չէ, որ հլու-հնազանդորեն հաշտվեց իրեն բաժին ընկած սարսափելի ճակատագրի հետ: Մի շարք վայրերում նա ըմբոստաբար ոտքի կանգնեց և զենքը ձեռքին պաշտպանեց ապրելու իր իրավունքը:

1930-ականների վերջերին Համազասպ Բաբաջանյանը ծառայում էր Լենինգրադի ռազմական օկրուգի շտաբում։ Բաբաջանյանին Լենինգրադի կայազորում գնահատում էին, քանի որ ավարտել էր Ֆրունզեի անվան զինվորական ակադեմիան և կադրային ու կարգապահ սպա էր։ Նա ընտանիք էր կազմել, աղջիկը Լենինգրադում դպրոց էր հաճախում։

Այն, որ 1945 թ. փետրվարի 4-ից 11-ը Ղրիմի Յալթա ամառանոցային քաղաքում կայացած երեք մեծ տերությունների՝ ԽՍՀՄ-ի, ԱՄՆ-ի և Մեծ Բրիտանիայի առաջին դեմքերի հանդիպումն ու կոնֆերանսն էլ սահուն ու անվտանգ անցկացնելու գործում փոքր չէ հայերի ներդրումը, ես իմացա՝ ծանոթանալով գործարար Վահագն Սահակյանի հետ։