Պատմության էջերից
1970թ. հոկտեմբերին Թուրքիայի տարածքում թռիչք իրականացնելիս ամերիկյան ինքնաթիռը կորցնում է կողմնորոշումը և հայտնվում Լենինական քաղաքում: Մինչ արեւմտյան մամուլը հոդվածներ էր հրապարակում «Կորած գեներալները պահվում են Հայաստանում» վերնագրով, խորհրդային քարոզչությունը միջադեպը ներկայացնում է որպես «օդային տարածքի կոպիտ խախտում և սադրանք», թեև ինքնաթիռում էին ամերիկյան բանակի բարձրաստիճան սպաներ և թուրք մեկ ուղեկցող սպա:
Այսօր գործնականում անհնար է գտնել մի մարդու, որը լսած չլինի հայտնի բրիտանական հետախույզի մասին։ Ո՞վ է Ջեյմս Բոնդը` գրական հերո՞ս, թե՞ իրական մարդ։ Իրականում եղե՞լ է գործակալ 007-ի նախատիպը, թե՞ նա պարզապես հեղինակի երեւակայության արգասիքն է։
Ի՞նչ գիտենք մենք գործակալ 007-ի մասին։ Նա ընտրում է շքեղ ավտոմեքենաներ, սիրավեպեր է ունենում ամենագեղեցիկ կանանց հետ։ Նա քնում է ատրճանակը բարձի տակ, ունի «սպանության արտոնագիր»` բրիտանական MI-6 հատուկ ծառայության կողմից։ Նա տիրապետում է բոլոր տեսակի զենքերին, ղեկավարում է ուղղաթիռը, սահում է լեռնային դահուկներով, վարպետորեն լողում է եւ տիրապետում բոլոր այն հմտություններին, որոնք անհրաժեշտ են գաղտնի գործակալին։
Մարտի 4-5 – Փարիզում տեղի է ունենում նախագահների երկրորդ հանդիպումը, որին հաջորդում են Ֆրանսիայի նախագահ Ժակ Շիրակի հանդիպումները Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահների հետ:
Փարիզյան բանակցությունների արդյունքում քննարկվում է հակամարտության կարգավորման բոլորովին նոր տարբերակ, որը վերջնական տեսք է ստանում ապրիլի 3-7-ը ԱՄՆ Քի Վեսթում տեղի ունեցած բանակցությունների ժամանակ:
Մարտի 16-20 – Մոսկվայում եւ Վաշինգտոնում տեղի են ունենում ՀՀ ԱԳ նախարար Վ. Օսկանյանի հանդիպումները ԱՄՆ նախագահի ազգային անվտանգության հարցերով խորհրդական Քոնդոլիզա Ռայսի եւ ԱՄՆ պետքարտուղար Քոլին Փաուելի հետ:
Ֆրանսիական Դիմադրության շարժման ակտիվ գործիչ Միսաք Մանուշյանի անունով փողոցներ եւ հրապարակներ կան Փարիզում, Մարսելում, Վալանսում։
Աշխարհահռչակ երգիչ, երգահան, կինոդերասան, հասարակական գործիչ Շառլ Ազնավուրը բոլորին հմայել է իր տաղանդով։ Նրա երգերը կատարել են Ռեյ Չարլզը, Լայզա Մինելին, Բոբ Դիլանը։
Պատրիկ Դեւեջյանը Ֆրանսիայի ականավոր քաղաքական գործիչներից է, Սարկոզիի հիմնական գաղափարակիցներից մեկը։ 1983-ից Անտոնիի քաղաքապետն է։
1942թ. հունիսին Երեւանում լույս տեսավ Հրաչյա Քոչարի «Հերոսների ծնունդը» գիրքը, որը նաեւ ենթավերնագիր ուներ՝ «Նամակներ գործող բանակից»։ Գրողի մտահղացումն ինքնին ուշագրավ էր. կռվող մարտիկը նամակներ է ստանում թիկունքից, մտովի վերադառնում տուն, հարազատների գիրկը, լուրեր առնում՝ ինչ կա-չկա եւ ապրում դրանցով, բայց նամակներ գրում է նաեւ նա, տնեցիներին պատմում իր մասին՝ ողջ-առողջ եմ, հուսադրում՝ մի՛ մտածեք, շուտով պատերազմը կավարտվի, եւ մենք նորից միասին կլինենք։ Այդ նամակները պետք էին ե՛ւ ռազմաճակատին, ե՛ւ թիկունքին՝ ապրեցնում էին մարդկանց, ուժ տալիս, գոտեպնդում, եւ ահա Քոչարը, որ ռազմաճակատային թերթերի թղթակից էր գործող բանակում, որոշում է ինքն ստանձնել յուրատեսակ նամակագրի դեր, ինքը պատմել թիկունքայիններին կռվող մարտիկների մասին եւ իր գրառումները նամակների տեսքով հասցեագրել նրանց։
1919թ. հուլիսին ձեւավորված ռազմատեխնիկական վարչության ենթակայության տակ էին ինժեներական գումարտակը, ռադիոհեռագրային դիվիզիոնը, ավտոմոբիլային զորամասը, ավիաջոկատը եւ նավատորմիկը:
1918թ. օգոստոսին ձեւավորվեց ռադիոհեռագրական բաժանմունքը: Ի հայտ բերվեցին 2 ռադիոկայան` մեկը Քանաքեռի հրետանային պահեստում, մյուսը` Բաշ Ապարանում: Հաջողվեց գտնել որոշ պահեստային սարքավորումներ: Կարսն ազատագրելով` մենք ձեռք բերեցինք հսկայական քանակությամբ տեխնիկական գույք, որի մեծ մասը, սակայն, շարքից դուրս էր եկած եւ գործածության պիտանի չէր: Ուստի ստեղծվեց արհեստանոց` հաղորդիչ եւ ընդունիչ կայանների մասերի պատրաստման եւ վերանորոգման համար: Այս ճանապարհով հնարավոր եղավ եւս մի քանի ռադիոկայան հավաքել եւ ապահովել պահեստամասերով:
ՀՀ նախագահին առընթեր գլխավոր ռազմական տեսչության տեսուչ գնդապետ ՆԵՐՍԵՍ ՄՈՒՐԱԴՅԱՆԸ 1989-ի փետրվարին, երբ դեռ դպրոցի զինղեկ էր, կամավորների հետ մեկնել էր Մեղրի՝ զսպելու իրեն Ադրբեջանի մաս հռչակած եւ Զանգելանից օգնություն ստացող Նյուվադիին. «Ագարակում ականանետ էին սարքում, եւ որքան բացատրեցի, որ հրետանավոր եմ եւ ոչ թե տեխնիկ, մեկ է` ապարդյուն. «Արտիլերիստ ես, մեզնից շատ ես հասկանում»: Փողը պատրաստեցինք հորատման աշխատանքներում օգտագործվող քրոմապատ խողովակից: Հենարանը շրջանաձեւի փոխարեն քառակուսի էր, փողը բարձրացնում-իջեցնում էինք ոռոգման ջրի փականներով, իսկ անկյունը որոշում վրայից կախած աշակերտական անկյունաչափով: