Ավետիք Իսահակյան – Տեսնում եմ Արարատյան երկիրը, հայ ժողովուրդը՝ ուժեղ, պայծառ, հզոր. ստեղծում է, պայքարում, ապրում…

Ծնվել է 1918թ. մայիսի 28-ին Պրոլետարսկայա ստանիցայում (Ռոստովի մարզ, Ռուսաստան), բանվորի ընտանիքում:

Ծնվել է 1920թ. հոկտեմբերի 15-ին Ուփլիսցիխե գյուղում (Գորիի շրջան, Վրաստան):

Ծնվեցի մի երկրում, ուր դարեր շարունակ խոսել են հաղթանակների մասին եւ դարեր շարունակ պարտվել: Այն ժողովուրդը, որ ինձ շունչ ու հոգի տվեց, զորավարներ ծնող ժողովուրդ էր: Ծնում էր զորավարներ ու նվիրում այլ ժողովուրդների:

Երբեմն մի լուսանկարը, հաճախ պատահականորեն ֆիքսված, կարող է ինքնին ավելի խոսուն լինել, քան հատորներում զետեղված պատմությունները…

Ֆրանսիական «Հարմատան» հեղինակավոր հրատարակչությունը Մեծ եղեռնի 80-ամյակի նախօրեին գեղարվեստական պատշաճ մակարդակով լույս է ընծայել «Ցեղասպանություն եւ փոխանցություն» գիտական ուսումնասիրությունը:

Շուտով լրանալու էր մեկ ամիսը, ինչ տղաներից լուր չկար։ Ջոկատայիններն սկսել էին նախ փնթփնթալ, հետո բացահայտ դժգոհել։ Եթե երկու-երեք օր առաջ այդ դժգոհությունները փսփսոցով ու հականե-հանվանե էին՝ ուղղված հրամանատարությանը, թե՝ բերել սոված-ծարավ գցել են անտառներում, թուրքի բերանը, ապա այժմ ամեն ինչ խիստ որոշակի էր։