Պատմության էջերից
Կոմիտասը հայկական ազգային կոմպոզիտորական դպրոցի հիմնադիրն է, երաժշտագետ, խմբավար, երգիչ, բանահավաք, մանկավարժ։ Հանրագիտարանային այս ձևակերպումները կարիք ունեն քիչ թե շատ մանրամասն մեկնաբանության։
Ընթերցո՛ղ բարեկամ, ապրիլյան սգատոնի այս օրերին, մենք ներկայացնում ենք Արեւմտահայաստանում, Հայոց ցեղասպանության դժնդակ օրերին մղված հերոսամարտերից մի քանիսը՝ փաստերով, իրողություններով հավաստելու համար այն ճշմարտությունը, որ մեր պատմական բնօրրանի ոչ մի բնակավայր բնակիչներն ինքնակամ չեն լքել, այնտեղ, որտեղ եղել է դրա հնարավորությունը, հաճախ, եթե անգամ չի եղել, համախմբվել, ընդվզել, կանոնավոր զորաբանակների, թուրք, քուրդ հրոսակախմբերի դեմ բազմաթիվ անհավասար, բայց հաղթական ճակատամարտեր են մղել։
Հայոց պատմության իմացությունը պարտադիր է ամեն հայի եւ, մասնավորապես, հայ զինվորի համար, որը նույն այդ պատմությունը կերտած եւ կերտող ժողովրդի պաշտպանության, իր երկրի անվտանգության ապահովման մեծ եւ պատասխանատու ծառայության մեջ է։
Աշխարհի ժողովուրդներն ու գալիք սերունդները երբեք չեն մոռանա այն դաժան տարիները, երբ մոլեգնում էր Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի փոթորիկը` միլիոնավոր մարդկանց նետելով սարսափելի արյունահեղության գիրկը։
«Բարև, տղա՛ս: Համբուրում եմ քեզ և քո ոսկե գանգուրները: Բալի՛կ ջան, շնորհավորում եմ ծննդյանդ օրը։ Լրացավ քո 15 տարին։ Եղիր հայրենիքիդ հավատարիմ, լավ սովորիր, լսիր մամայիդ, չարություն մի անի…
Տղա՛ս, իմ մասին եղիր անհոգ, ամեն ինչ շատ հաջող է. ջախջախում ենք գերմանական զավթիչներին, որպեսզի ձեր մանկությունը երջանիկ անցնի, որպեսզի դուք կարողանաք սովորել և դառնալ լավ մարդիկ…»։
«Հայ զինվորի» հյուրասրահում ԵՊՀ հնագիտության և ազգագրության ամբիոնի դոցենտ, պատմական գիտությունների թեկնածու Արտակ Գնունին է: