Քո աչքերում՝ կրակ, քո աչքերում՝ հույսեր,
Երակներում` արյուն հերոսացած ազգի,
Քո սրտում կարոտ ու մայրական խոսքեր,
Ու անսահման հավատ ու անկոտրում հոգի:

Երևանը ողողված է «Ավրորա» մրցանակաբաշխության տարբեր պաստառներով` «Խիզախություն, նվիրվածություն, ազդեցություն», «Ինձ փրկել է Ավրորայի հերոսը»… Աշխարհի տարբեր անկյուններից Հայաստան են ժամանել ճանաչում ունեցող մարդիկ` մասնակցելու մրցանակաբաշխության արարողությանը:

Հարձակվեցիք գիշերով
Օձերի պես սողեսող,
Ձեր հնավանդ ադաթով
Մեր տուն մտաք գողեգող:

Քանդակագործ Մարտին Կակոսյանը երկրային կյանքը լքեց ապրիլ ամսին և հիմա իր երկնային տարածքներից ցած է նայում և հսկում իր արծիվների թռիչքը…

ՀՀ ժողովրդական վարպետ Արմինե Հայրապետյանի գեղարվեստն ինքնատիպ է և՛ ձևով, և՛ բովանդակությամբ: Ձև ասելով` պետք է հասկանալ ազգային ասեղնագործության տեսակները, որոնք հնուց ի վեր ուղեկցել են հայ ժողովրդին` Վանի, Սվազի, Մարաշի, Այնթապի, Ուրֆայի և այլ տեղավայրերի ասեղնագործական դպրոցների ավանդները, որոնք Հայոց ցեղասպանության թոհ ու բոհի հետ ոչնչացան, անհետացան մեր բազմադարյա մշակութային այլ արժեքների հետ:

Հա՛յր մեր, որ երկնքում ես, ի՞նչ մեղք էինք գործել, որ մեր աշխարհի վրա բաց թողեցիր թուրանական սելավը: Ինչո՞ւ այդ պատիժը դրեցիր մեր ճակատագրի մեջ, ինչո՞ւ պիտի մեր թռչունը թռչի վանդակը թևից կախ: Հայր մեր, հեռացրո՛ւ ամոթի այս բաժակը մեզնից և ամենքից, հանձնի՛ր դժոխքի հրին:

Իմ մարշալներից քաջ ոչ ոքի չեք գտնի, որովհետեւ նրանց երակներում հայի արյուն է հոսում: