Հոգևոր-մշակութային
Կաթնասուններ – Կենդանիների մեծ մասը մշտապես ջրի կարիք է զգում: Խոտակերները սովորաբար երբեք չեն հեռանում ջրից, որովհետև խմում են օրական երկու անգամ՝ արշալույսին և ուշ երեկոյան: Նրանց զուգամիտող հետքերը հաճախ տանում են դեպի ջուրը:
Գիշատիչ կենդանիներն այնքան էլ լավ ցույց չեն տալիս ջրի տեղը, քանի որ իրենց անհրաժեշտ ջրի զգալի մասը նրանք ստանում են իրենց զոհին խժռելիս:
Այս պատմությունները թող լինեն հիշատակն ու խնկարկումը այն հայորդիների, ովքեր հավատի գրչով ու սրի զորությամբ, արորով ու արդար վաստակով մեզ ավանդեցին Հայաստան աշխարհը։ Քանի-քանի սերունդ այդ ճանապարհն անցավ արհավիրքների ու ալեկոծությունների միջով։ Եվ սակայն պատմության մեջ եղավ մի տարեթիվ՝ 1915թ., երբ զոհ գնացին միլիոն ու կես անմեղ մարդիկ։ Արցախյան հերոսամարտի այս պատմությունները Մեծ եղեռնը վերապրածների զավակների մասին է։
Ինքնաձիգի նշանոցից մինչև դաշտում աշխատող գյուղացին քանի՞ մետր է… Մի երկու հարյուր: Թե մատդ սեղմես ձգանին… Բայց ես նույնիսկ մտքիս ծայրով նման բան չեմ անցկացնում: Գյուղացին հողի ծառան է, ես՝ հայրենիքի զինվորը: Հետո ի՞նչ, որ գյուղացին հայ չէ, հետո ի՞նչ, որ գյուղացին ադրբեջանցի է: Հողի աշխատավոր է: Մարդ, որ օրնիբուն մեջք է ծռում հողի վրա: Հաստատ համոզված եմ՝ հողի աշխատավորը պատերազմ չի ցանկանա, հողի աշխատավորը խաղաղության կողմնակից է:
Ադրբեջանի Հանրապետության ղեկավարությունն ու զինվորական հրամանատարությունը, չանսալով առողջ բանականությանը և անտես առնելով հայկական կողմից բազմիցս արված սթափության կոչերը, տարիներ շարունակ հնչեցրած իրենց ռազմատենչ հայտարարությունները, վերջին ժամանակներս փորձում են «առարկայացնել» կամ, այսպես ասած, գործով ապացուցել` խափանարար խմբերով սահմանային միջադեպեր հրահրելով և է՛լ ավելի լարելով առանց այդ էլ լարված իրավիճակը տարածաշրջանում:
Ո՞րն է գիտական հայտնագործությունների դերը մարդկային հասարակության զարգացման մեջ։ Ինչու՞ նրանք երբեմն ոչ թե խթանում են քաղաքակրթության առաջընթացը, այլ հիմք են դառնում զանգվածային ոչնչացման զենքի համար, այլ խոսքով՝ վերածվում են սոսկալի չարիքի համայն մարդկության համար։ Այս հարցերի շուրջ խորհրդածում է գերմանացի նշանավոր թատերագիր, արվեստաբան եւ հասարակական գործիչ Բերթոլդ Բրեխթը (1898-1956) իր «Փորձարարական թատրոնի մասին» ծավալուն հոդվածում։
Պատերազմում մարդիկ հաճախ հայտնվում են ամենաանկանխատեսելի եւ ծայրահեղ իրավիճակներում՝ զուրկ լինելով կենսաապահովման տարրական միջոցներից: Այդ պայմաններում գոյատեւելու համար անհրաժեշտ են հատուկ գիտելիքներ եւ կարողություն՝ տեղանքում առանց սարքերի կողմնորոշվելու, եղանակը կանխատեսելու, օթեւան պատրաստելու, խմելու ջուր եւ կրակ ստանալու, ինքնաշեն հարմարանքներով սնունդ հայթայթելու, առանց դեղամիջոցների ինքնաբուժվելու եւ այլն:
Բերձորում արդեն 4-րդ տարին է, ինչ կառուցվում է շրջանային բուժմիավորման նոր շենք (ճարտարապետ՝ Մ. Մելքումյան): 2013 թ. շինարարությունը գրեթե դադարեցվել էր: Այս տարվա սկզբից ընդհատված շինարարական աշխատանքները վերսկսվել են:
Շինարարության գլխավոր ինժեներ Աշոտ Դավթյանը տեղեկացրեց, որ շինարարությունն իրականացնում է «Ստակ» ՓԲԸ-ն (տնօրեն՝ Մ. Ասրյան): Ասաց, որ շինանյութի պակաս չկա. հիմնականում բերում են Երևանից, Ստեփանակերտից և Գորիսից: