Հոգևոր-մշակութային
Հայոց բանակի հարգարժան զինծառայողներ, սիրելի՛ սպաներ ու զինվորներ, քույրեր և եղբայրներ
Նոր տարվա շեմին ենք՝ Սուրբ Ծննդյան հրաշքի սպասումով և անցնող տարին ամփոփելու հանձնառությամբ։ Մեր երկրի համար այս դժվարին ժամանակներում առավել քան երբևէ կարիքը կա հույսի ու նվիրումի, որի աղբյուրը քրիստոնյաներիս համար մարդացյալ Աստվածորդին է։
Լեհ մեծ կոմպոզիտոր Շոպենի սիրված աշակերտներից է եղել հայազգի Կարլ Միկուլին (1819-1897), որը սերում էր 19-րդ դարի սկզբին Մոլդովայից Բուկովինա գաղթած հայ ազնվական տոհմից։ Նա ինքը նշանավոր կոմպոզիտոր էր, դաշնակահար, մանկավարժ, համերգներով հանդես է եկել Եվրոպայում եւ Ռուսաստանում, ընտրվել Գալիցիայի երաժշտական ընկերության նախագահ, նշանակվել Լվովի կոնսերվատորիայի տնօրեն։
Հայերը Հնդկաստանում ապրել են անհիշելի ժամանակներից, իսկ հայ-հնդկական հարաբերությունները հազարամյակների խորքից են գալիս։ Հայ-հնդկական առնչությունների մասին տեղեկություններ կան Քսենոփոնի (մ.թ.ա. V-IV դդ.), Զենոբ Գլակի (մ.թ. IV դ.), Մովսես Խորենացու (V դ.), Պրոկոպիոս Կեսարացու (VI դ.) երկերում։
Եգիպտական հողի վրա հաստատված առաջին հայի մասին եղած տեղեկությունը վերաբերում է մ.թ.ա. I դարին: Հռոմեական Սալլյուստոս պատմիչը, որը երկար տարիներ կառավարել է Եգիպտոսը, (Salluste մ.թ.ա. 86-35 թթ. Jugurtha գրքում), գրում է, որ Եգիպտոսում շատ հայեր են ապրում և իշխող դիրք ունեն։
Եգիպտոսի պատմական Թեբե քաղաքում III դարից մեզ է հասել Խոսրով անունով մի հայի տապանաքար հետևյալ հունարեն արձանագրությամբ. «Խոսրով, հայ տեսնելով զարմացա»։
