Պելեն 16 տարեկան էր, երբ նշեց իր նորամուտը Բրազիլիայի հավաքականի կազմում: Մրցակիցը Արգենտինայի հավաքականն էր։ 0:1 հաշվի ժամանակ նա փոխարինման մտնելով` հավասարեցրեց հաշիվը։ Ճիշտ է, արդյունքում բրազիլացիները պարտվեցին 1:2 հաշվով, սակայն Պելեի համար նորամուտը անկասկած ստացվեց։ Այդ ժամանակ արդեն Վիսենտե Ֆեոլոյի գլխավորած թիմն արդեն պատրաստվում էր 1958թ. Շվեդիայում կայանալիք աշխարհի առաջնությանը։ Թիմում կային հիանալի ֆուտբոլիստներ` Գարինչա, Դիդի, Վավա, Զագալո, Զիտո, Օրլանդո և այլք, բայց շվեդական առաջնությունից հետո բոլորը առանձնացրին հենց Պելեին։ Առաջնությունում նա առաջին գոլը խփեց քառորդ եզրափակիչի Ուելսի հավաքականի հետ խաղում։

Մարդը միշտ էլ սիրել է խաղալ: Ըստ արևելյան փիլիսոփայության` մեզնից յուրաքանչյուրն ավելի փոքր ծավալներով կրկնում է ողջ մարդկության անցած ճանապարհը: Մանկության շրջանում խաղերն ու խաղալիքները կյանքի կարևոր մասն են կազմում: Այնուհետև դրանք փոխվում են, էությունը մնում է նույնը, և խաղը շարունակվում է:

Ընդամենը 24 տարեկանում երեք անընդմեջ «Ոսկե գնդակ» (աշխարհի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստի տիտղոսը) նվաճելով` Լիոնել Մեսսին դասվեց ֆուտբոլի պատմության մեծագույն ֆուտբոլիստների շարքը: Երկրպագուներին հետաքրքրում է` ո՞րն է նրա վարպետության սահմանագիծը. քանի՞ «Ոսկե գնդակ» դեռ կնվաճի, կդառնա՞ պատմության լավագույն ֆուտբոլիստը, թե՞ ոչ, որքա՞ն մրցանակ կնվաճի «Բարսելոնայի» հետ, կհաղթի՞ արդյոք աշխարհի առաջնությունում Արգենտինայի հավաքականի մարզաշապիկով: