ԲՅՈՒՐԱՎՈՐ ՈՒ ԱՆՇԻՐԻՄ ՆԱՀԱՏԱԿԱՑ ՀԻՇԱՏԱԿԻՆ
«…Կը նահանջէն ծնողք, որդի, քեռի, փեսայ. կը նահանջէն բարք, ըմբռնում, բարոյական, սէր: Կը նահանջէ լեզուն, կը նահանջէ լեզուն, կը նահանջէ լեզուն: Եւ մենք դեռ կը նահանջէնք բանիւ և գործով, կամայ և ակամայ, գիտութեամբ և անգիտութեամբ. մեղա՜յ, մեղա՜յ Արարատին…»:
«Նահանջ առանց երգի»
1923 թ.