ԹԵ ԻՆՉՊԵՍ ԶԻՆՎՈՐԸ ՀՐԱԺԱՐՎԵՑ ԱՐՁԱԿՈՒՐԴԻՑ
Զոհրաբ Եգանյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել էր Արցախում ծառայող շարքային զինվորի փոքրիկ սխրանքի մասին.
«Երեկ հանդիպել էինք սահմանապահ զորամասի հրամանատարի հետ, մի շատ հետաքրքիր դեպք պատմեց, որն արտահայտում է այսօրվա բանակում տիրող բարոյահոգեբանական վիճակը:
Օգոստոսի սկզբին, երբ ադրբեջանցիներն առաջին դիվերսիոն գործողությունն իրականացրին, և մենք տվեցինք առաջին զոհը, N զորամասի շարքայիններից մեկը հաջորդ օրը պետք է գնար 10-օրյա արձակուրդի: Ընտանիքի անդամներն արդեն սպասում էին իրենց որդուն: Առավոտյան, սակայն, զինվորը մոտեցավ հրամանատարին և հրաժարվեց արձակուրդից, ասելով՝ ես այս պահին մեր տղերքին չեմ թողնի ու չեմ գնա անվտանգ տեղ:
Հ.Գ Շատ հուզիչ պատմություն է, որը միակը չէ պաշտպանության բանակում»:
Մենք այս փոքրիկ, բայց մեծ ասելիքով պատմությունը հրապարակեցինք «Հայ զինվոր» թերթի ֆեյսբուքյան էջում: Այն արժանացավ բազում ջերմ արձագանքների. Ալիս Սողոմոնյան՝ «Փշաքաղվեցի: Աստված պահապան քեզ եւ բոլոր զինվորներին», Գայանե Ներսիսյան՝ «Լավ է, որ մեր զինվորներն այսքան միասնական են, սրտացավ միմյանց հանդեպ: Ապրե՛ք», Հայկ Սարուխանյան՝ «Այո՛, ահա այսպես պետք է մտածի յուրաքանչյուր զինվոր… Չէի էլ կասկածում, կեցցե՛ս», Սոֆյա Ալուլյան՝ «Փա՛ռք Աստծո, որ ունենք այսպիսի տղաներ», Աիդա Պետրոսյան՝ «Շատ լավ տղաներ ենք ուղարկել բանակ, հայրենիքի նվիրյալներ»:
Նյութը դիտվել է 9784 անգամ, արժանացել 350 հավանման, կիսվել է 17 ընթերցող:
Խորագիր՝ #01 (1070) 14.01.2015 – 21.01.2015, Ազգային բանակ, Բանակ և հասարակություն
