«ԿԱՊԸ ԲԱՆԱԿԻ ՆՅԱՐԴՆ Է»
Սեպտեմբերի 14-ին կապավորները նշեցին իրենց մասնագիտական տոնը: ՀՀ ԶՈւ կապի զորքերը ձեւավորվել են Արցախյան ազատամարտի տարիներին եւ բավականին բարդ ու դժվարին ճանապարհ անցել՝ ապահովելով զինված ուժերի անընդհատ եւ հուսալի ղեկավարումը:
Կապի համակարգի «հնաբնակներից» է վարչության պետի տեղակալ, գնդապետ Գագիկ Զաքարյանը: Ավարտել է պոլիտեխնիկական ինստիտուտի կիբեռնետիկայի ֆակուլտետը, երկար ժամանակ աշխատել էլեկտրոնային արդյունաբերության գործարաններում: 1992թ. որպես երկտարեցի սպա զորակոչվել է բանակ (ուսանել է նաեւ ՌԴ կապի ռազմական ակադեմիայում) եւ մինչ օրս էլ բանակում է:
-Կապի արմատները ձեւավորվել են դեռեւս Շարժման օրերին: Այն ժամանակ կապի ոլորտի մասնագետների պակաս կար, ներգրավում էինք հայաստանյան քաղաքացիական կապի աշխատողներին, նրանք մեծ աջակցություն էին ցուցաբերում մեր ջոկատներին: Ճիշտ է, առանձնապես ռադիոմիջոցներ չկային՝ գծալարային սարքավորումներով էին հիմնականում մեզ օժանդակում: Նրանցից շատերը հետագայում մնացին բանակում, դարձան զինվորականներ, իրենց փորձն ու գիտելիքները փոխանցեցին երիտասարդներին:
Կապի միջոցներն էլ տարբեր ուղիներով էին հայթայթում՝ դյուրակիր ռադիոկայաններ, տակտիկական մարտավարական օղակում օգտագործվող ռադիոկայաններ: Օգտագործում էին նաեւ տաքսիների եւ կառավարական մեքենաների մեջ տեղադրված խորհրդային ռադիոկայանները, ռադիոհեռախոսները:
Այսօր զինված ուժերում գործում են կապի տարբեր տեսակներ՝ լարային (օպտիկաթելային), ռադիո, ռադիոռելեային, արբանյակային: Թվարկած կապի տեսակները իրարից տարբերվում են ինֆորմացիայի տարածման միջավայրով: Որոշ կապի միջոցներ եթերով են տարածվում, մի մասն էլ՝ լարային-օպտիկական, պղնձե մալուխներով: Հայրենական արտադրության սարքավորումներ էլ ունենք: Ստեղծված է ճկուն համակարգ՝ մի կապի խափանման դեպքում այն արագ փոխարինվում է մեկ այլ կապով:
Ոլորտն անընդհատ զարգանում է. ժամանակակից միջոցներն ու նորագույն սարքավորումներն առավել հուսալի, արագ, անվտանգ, կայուն, շարժունակ են դարձրել կապը:
***
Առաջին զինվորական կապավորներից է գլխավոր ինժեներ, գնդապետ Գրիգոր Ավետիսյանը:
Հայ-ադրբեջանական սահմանի ամբողջ երկայնքով ազգամիջյան բախումները առավել հաճախադեպ էին դառնում, ու Գրիգորը կամավորագրվեց Հատուկ գնդին: Մինչ այդ, ավարտել էր հեռուստակապի եւ ռադիոկապի ուսումնարանը ու բարձրագույն կրթություն ստացել պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ռադիոֆակուլտետում:
Շահումյան, Մարտակերտ, Լաչին, Արծվաշեն, Քարվաճառ…
-Այն ժամանակ չէինք առանձնանում՝ կապավոր ես, ու վե՛րջ, ազատամարտիկներից ով ինչից քիչ թե շատ հասկանում էր, գլուխ հանում՝ այդ գործն էլ հանձն էր առնում,- նշում է գնդապետը:- Սկզբնական ժամանակահատվածում ոչ բոլոր հենակետերը կապ ունեին, որոշ վայրերում լարային լոկալ կապ էին կազմակերպել: Վերադասի հետ ռադիոկապ էր միայն գործում, ու թե կապն էլ չէր լինում, ասես կտրված լինեինք աշխարհից: Կողքի հենակետերից կրակոցներ էինք լսում՝ ստույգ չգիտեինք՝ յուրայինն է կրակում, թե թշնամին, հենակետից այն կողմ մեր օգնության կարիքը ունե՞ն, թե ոչ:
…Լաչինի ազատագրումից հետո մեկնեցինք Լեռնային Ղարաբաղ, Շահումյանի շրջան: Մեզ հետ տարել էինք նաեւ հրամանատարաշտաբային մեքենա, ռադիոկայաններ, գծալարային կապի միջոցներ: Ղարաչինարի դիրքերում գծալարային կապն ուժեղացրինք եւ դիրքերը կապեցինք Խարխափուտին, որտեղ Հատուկ գնդի շտաբն էր: Ռադիոկապը հիմնականում ապահովվում էր «Վիոլաներով»: Նաեւ «Անգար», «Յաստրեբ» կայանքներ կային:
Այսօր մեր ունեցած միջոցները, մեր ներկայիս ռեսուրսները համեմատության եզր չունեն. կապի համակարգը թեւակոխել է նորացված շրջափուլ:
Կապը բանակի նյարդն է, այն նույն գործառույթները, ինչ կենդանի օրգանիզմի կենսագործունեության ապահովման համար կատարում է նյարդը, այդ նույն կարեւորությունն էլ ունի բանակում կապը:
Եթե կապավորը ցանկանում է իր կապի համակարգը նորմալ գործի, պետք է բազմագիտակ լինի, հստակ պետք է բոլոր զորատեսակներից հասկանա, որ կարողանա կապի համակարգը ճիշտ կառուցել:
***
Բաժնի պետ, գնդապետ Տիգրան Գալոյանը զինվորականների գերդաստանից է, զինվորական էր պապը, հայրը: Զինվորական կրթությունն ստացել է Ռուսաստանում: Գնդապետը կապի շարունակական զարգացման ականատեսն է եղել:
-Այն ժամանակ կապի կազմակերպման խնդիրները այլ էին, տեխնիկական միջոցները՝ այլ: Այժմ սարքերը չափսերով փոքրացել են, իսկ տեխնիկական հնարավորությունները զգալիորեն մեծացել են:
Գնդապետը կապը բնութագրում է հակիրճ՝ զորքի, զենքի կառավարման հիմնական միջոց, եւ մեջբերում արդեն թեւավոր դարձած խոսքը. «Միայն կապով հնարավոր չէ կռվել, բայց առանց կապի էլ հնարավոր չէ հաղթել»:
-Նոր տեխնոլոգիաների շնորհիվ կապի համակարգը այսօր առավելագույնս պաշտպանված է,- վստահեցնում է գնդապետ Տիգրան Գալոյանը:
***
Այսօր տարբեր կապուղիներով, տարբեր շառավիղներով իրար են միանում ամենահեռավոր, ամենածայրամասային զորամասերն ու զինված ուժերի ղեկավար կազմը:
Կապավորները կատակով միշտ ասում են՝ մեզ հիշում են, երբ կապ չի լինում:
Կատակով լրացնեմ՝ քանի որ կապն անխաթար է մշտապես, կապավորներին հիշում են մասնագիտական տոնի առիթով՝ տոնդ շնորհավոր, կապավո՛ր:
ԱԼԻՍ ԱԼԱՎԵՐԴՅԱՆ
Լուս.՝ ԱՐԵԳ ՎԱՐԴԱՆՅԱՆԻ
Խորագիր՝ #36 (1307) 18.09.2019 - 24.09.2019, Ազգային բանակ, Ուշադրության կենտրոնում