Սյունիքի մարզային գրադարանում ՀՀ ԶՈՒ կազմավորման 25-րդ տարեդարձին նվիրված ցերեկույթին ներկա էին նաև զինծառայողները: Մասնակիցները մեկ րոպե լռությամբ հարգեցին հայրենիքի սահմանների պաշտպանության համար իրենց կյանքը նվիրաբերած զինծառայողների հիշատակը:

Հայոց բանակի տարեդարձին նվիրված տոնակատարությունները ժողովրդական սիրո ամենամեծ վկայությունն են: Հայկական զինված ուժերի 25-ամյակը մեծ խանդավառությամբ նշվեց ոչ միայն բուհերում ու դպրոցներում, այլեւ՝ նախաուսումնական հաստատություններում:

Հայոց բանակի 25-ամյակի առթիվ Երեւանի Քանաքեռ-Զեյթուն համայնքի թիվ 156 նախակրթական հաստատությունում կազմակերպվեց տոնական միջոցառում, որի ընթացքում մանկապարտեզի սաներն իրենց մանկական պարզ ու անպաճույճ ելույթներով շնորհավորեցին հայրենիքի զինվորներին: Ապա իրենց «հրամանատարների»՝ դաստիարակներ Վարդուհի Հովսեփյանի և Մարիամ Այվազյանի ղեկավարությամբ նամակ գրեցին իրենց համար օրինակ հանդիսացող քաջ մարտիկներին:

Հունվարի 28-ը Բանակի օրն է: Բանակի ծնունդը անակնկալ չէր: Այն մեր երազն էր, որն իրականություն դարձավ: Բանակը մեր կեցության, հարատեւության, ինքնության երաշխավորն է: Բանակը մեր տունն ու տանիքն է: Հոյաշուք մի տոն, որի առթիվ խմբագրության փոստը բազում շնորհավորանքներ է ստանում, որոնք էլ շարունակաբար կտպագրենք «Հայ զինվորի» էջերում:

ԵՐԲ ՄԻ ՔԻՉ ԷԼ ՄԵԾԱՆԱՄ, Ե՛Ս ԷԼ ԶԻՆՎՈՐ ԿԴԱՌՆԱՄ…

Հունվարի 12-ն էր, որոշ մարդկանց համար պարզապես ձմռան ցուրտ ու պաղ մի օր: Իսկ ինձ եւ ծնողներիս համար` չափից ավելի ջերմ ու տաք օր էր: Զինվոր եղբայրս ծառայությունից տուն էր վերադարձել: Երկու տարի անհամբեր սպասել էինք այս օրվան, հաշվել ամիսներն ու օրերը…

Հունվարի 28-ը Բանակի օրն է: Բանակի ծնունդը անակնկալ չէր: Այն մեր երազն էր, որն իրականություն դարձավ: Բանակը մեր կեցության, հարատեւության, ինքնության երաշխավորն է: Բանակը մեր տունն ու տանիքն է: Հոյաշուք մի տոն, որի առթիվ խմբագրության փոստը բազում շնորհավորանքներ է ստանում, որոնք էլ շարունակաբար կտպագրենք «Հայ զինվորի» էջերում: