Բանակ և հասարակություն
Շարքային Գոռ Խնկոյանը մարտական հենակետից նոր էր իջել և սպասում էր զորացրման: Հետաքրքիր զրուցակից է, համեստ ու կիրթ: Նա վերջին անգամ էր եղել դիրքերում, շրջել էր իր իսկ ձեռքով մաքրած, նորոգած խրամուղիներում ու դիտակետերում: Կարոտով նայել էր սահմանից այն կողմ:
Երբ խմբագրությունում հանդիպեցի հաղթանդամ, բարի աչքերով ու ժպտերես այդ ալեզարդ պապիկին, մտքովս անգամ չանցավ, որ զրուցակիցս ոստիկանական համակարգում շուրջ չորս տասնամյակ ծառայած գնդապետ է:
Հանդիպման առիթը սակայն բոլորովին էլ ոստիկանության համակարգի հետ նրա առնչություն ունենալը չէր. գնդապետի թոռը՝ Լևոն Մկրտչյանը, ծառայում է ազգային բանակում, և ահա նա ուզում է շնորհավորել թոռան ծննդյան 20-րդ տարեդարձը:
ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ԹՈՒՄԱՆՅԱՆ
Երբեք այսքան մեծ չի եղել անկեղծության կարիքն ու կարոտը, ինչպես այսօր, եւ երբեք այսքան ահռելի չափերով չի հայտնվել կեղծիքը, ինչպես այսօր:
Օգոստոսի 3-ին «Արցախ» հայրենակցական միության կողմից ազգային բանակի ժամկետային զինծառայողներին հատկացվեց 150 տոննա սննդամթերք՝ մակարոնեղեն, բրինձ և հնդակաձավար՝ յուրաքանչյուր սննդատեսակից 50 տոննա:
Սահմանին և շփման գծում հակառակորդը կրկին արկածախնդիր պահվածք է դրսեւորում, մեծացնում է լարվածությունը, կրակում է խոշոր տրամաչափի զենքերից: Ադրբեջանի արկածախնդիր պահվածքը ստանում է արժանի հակահարված: Հայկական զինված ուժերը շարունակում են վստահորեն վերահսկել առաջնագիծը` հետ մղելով հակառակորդին:
Սահմանային միջադեպերը երկրորդ պլան են մղել երկրում տեղի ունեցող քաղաքական, հասարակական կարևորության շատ խնդիրներ. խաղաղություն ամենից առաջ:
«Հայ զինվոր» թերթի ֆեյսբուքյան էջի հազարավոր հետեւորդների անտարբեր չի թողել զորակոչիկ Գոռ Արեւշատյանի՝ «Հաջորդը ես եմ», (չասենք թղթակցություն) անկեղծ խոսքը:
…Վեց եղբայրներից Հրաչը օրեր առաջ է ավարտել ծառայությունը, Խաչիկը շուտով կսկսի իր ծառայությունը, Արմանը սովորում է Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմական վարժարանում, հորեղբոր երկու փոքր որդիները՝ 4 և 2 տարեկան, սպասում են իրենց հերթին, իսկ Գոռը հաստատակամորեն ասում է՝ «Հաջորդը ես եմ»: