…Երբ առաջին քայլերս արեցի դպրոցում՝ հասկացա, որ ես մտել եմ ուրիշ մի աշխարհ եւ սկսել եմ ուրիշ մի կյանք՝ բակում թողնելով մանկական խաղերս:
…Իսկ դպրոցում արդեն նախանձով էի նայում շրջանավարտների հետեւից եւ մտածում, որ շուտով իմ հերթն էլ կգա, եւ ես էլ կազատվեմ դպրոցական «ծանր» կյանքից:
Եվ ահա, աչքս չթարթած, շրջանավարտ եմ, եւ եկել է դպրոցին հրաժեշտ տալու պահը: Բայց այն միտքը, որ այլեւս դպրոց չեմ մտնելու, տխրեցնում է ինձ. դժվար է սիրելի ուսուցիչներից, դպրոցական ընկերներից բաժանվելը. նրանց հետ մեծացել, հասակ եմ առել, գիտելիքով հարստացել…

Հայրենիքն սկսվում է սահմանից, …մեր տունն էլ է սկսվում սահմանից, ու եթե այս ամենին սկսենք վերաբերվել քաղաքացուն հատուկ պատասխանատվությամբ, ամեն ինչ իր տեղը կընկնի:
Յուրաքանչյուր նորաստեղծ հայկական ընտանիք երազում է տղա երեխա ունենալ, որ շեն մնա պապական օջախը, այսինքն՝ նաեւ հայրենի տունը` հայրենիքը… Այդպես եղել է դարեր շարունակ, այդպես էր երեկ, այդպես է այսօր… Վկան՝ երեկվա մեր հաղթանակը, սահմանը պահող այսօրվա քաջերը` բոլորն էլ իրենց օջախի ճրագը… Միաժամանակ ցավով պետք է արձանագրեմ, որ ոչ բոլոր ծնողներն ու մայրերն են այսօր հայրենիքի զինվոր մեծացնում ու դաստիարակում:

Զավա՛կս, Գեւո՛րգ, քսան օրից էլ քիչ է մնացել ծառայությանդ ավարտին: Դու մեծ պատասխանատվությամբ պաշտպանեցիր հայրենիքդ: Ծառայեցիր մեր սահմանի ամենավտանգավոր ու բարդ հատվածում, պարտաճանաչությամբ, սիրով, նվիրումով եւ ամենայն լրջությամբ կատարեցիր դիրքի ավագի քո պարտականությունները: Այս երկու տարիների ընթացքում չտրտնջացիր, չդժգոհեցիր, չգանգատվեցիր: Օրինակելի եւ կարգապահ զինվոր եղար:

Ապագա զինվորի հոգեկերտվածքում մեծ դեր ունի դպրոցը, որը ոչ միայն գիտելիքի ձեռքբերման, այլև անհատի աշխարհընկալման ձևավորման կարևոր դարբնոց է: Դպրոցական նստարանի առջև նստած աշակերտը վաղվա զինվորն է, որը կանգնելու է խրամատում ու անհրաժեշտության դեպքում մարտնչելու է թշնամու դեմ:

Երեւանի Նվեր Սաֆարյանի անվան թիվ 164 հիմնական դպրոցում ենք, դպրոց, որտեղ առանձնակի կարեւորություն է տրվում ռազմահայրենասիրական դաստիարակությանը: Կրթօջախում արվում է հնարավորը, որ աշակերտները դաստիարակվեն ազգային գաղափարներով, ճանաչեն ազգի մեծերին, իմանան իրենց պատմությունը, ազգային արժեքները, որպեսզի դպրոցականի մեջ սերմանվի քաղաքացիական գիտակցություն, հայրենիքի հանդեպ պարտքի եւ պատասխանատվության զգացում:

…Արդեն տասը տարի է՝ 164 հիմնական դպրոցը կրում է լեգենդար 89-րդ Հայկական Թամանյան դիվիզիայի զորահրամանատար, գեներալ-մայոր Նվեր Սաֆարյանի անունը: Այս տարի դպրոցի տնօրեն Արմինե Ներսիսյանի նախաձեռնությամբ որոշվեց մեծ շուքով նշել Հայրենական մեծ պատերազմի հաղթանակի 70, Վանի հերոսամարտի 100 (Ն. Սաֆարյանը վանեցի էր) և Նվեր Սաֆարյանի ծննդյան 110-ամյակները:

Մայիսյան փառահեղ տոներին էր նվիրված Երեւանի Արմեն Հովհաննիսյանի անվան 194 հիմնական դպրոցում կազմակերպված «Մենք ենք, մեր հաղթանակները» խորագիրը կրող միջոցառումը: Դպրոցը հյուրընկալել էր Հայրենական մեծ պատերազմի վետերաններ Զավեն Գասպարյանին, Սուրեն Ստեփանյանին, Հովակիմ Հարությունյանին և տողերիս հեղինակին: Տոնական միջոցառմանը մասնակցում էին նաեւ Էրեբունի վարչական շրջանի զինկոմ, գնդապետ Սահակ Սահակյանը, շրջանի կրթության բաժնի պետ Իննա Դավթյանը, ԵԿՄ Էրեբունու մասնաճյուղի ղեկավար Հովհաննես Մարտիրոսյանը, համայնքի Հայրենական մեծ պատերազմի, զինված ուժերի վետերանների խորհրդի նախագահ, փոխգնդապետ Խաչատուր Խաչատրյանը: