2010 թ. սկսած՝ Երևանի տարբեր գիտական և կրթական հաստատությունների գիտաշխատողներ և դասախոսներ ՀՀ եւ ԼՂՀ փոխգործակցության, ինպես նաեւ բանակ-հասարակություն կապի ամրապնդման շրջանակներում պարբերաբար այցելում են պաշտպանության բանակի տարբեր զորամասեր ու հանդես են գալիս տարաբնույթ դասախոսություններով: Նախաձեռնությունը ՀՀ պաշտպանության նախարարությանն առընթեր Հասարակական խորհրդինն է (նախագահ Գեղամ Հարությունյան):

Հայ օգնության միության Դավիթաշենի «Էդիկ Մելքումյան» մասնաճյուղի ծրագրերում առաջնային տեղ են զբաղեցնում հայրենասիրական շեշտադրությամբ միջոցառումները: Այստեղ պարբերաբար կազմակերպվում են ազատամարտիկների մեծարման երեկոներ, զոհված ազատամարտիկներին նվիրված հուշ-ցերեկույթներ, ուխտագնացություններ Արցախ աշխարհ, այցելություններ զորամասեր…

Հունիսի 1-ին ՊՆ վարչական համալիրի տարածքը «գրավել» էր փոքրիկների բանակը՝ իրենց «զենքերով»՝ գունավոր փուչիկներով, զրնգուն ծիծաղով, մանկան պարզությամբ եւ անկեղծությամբ:
Ամենաբարի տոնի՝ Երեխաների պաշտպանության միջազգային օրվա կապակցությամբ ՀՀ պաշտպանության նախարարությունում կազմակերպվել էր ուրախ տոնական միջոցառում՝ զինծառայողների եւ քաղաքացիական հատուկ ծառայողների երեխաների եւ թոռնիկների համար:

Տեղեկատվական տեխնոլոգիաների հանրամատչելիության պայմաններում ռազմական բնույթի տեղեկատվությունը շատ անգամ դառնում է թիրախային թե՛ այն կորզելու, թե՛ ապատեղեկատվություն տարածելու առումով, և «հիբրիդային» պատերազմների շրջանակներում ակամայից տուժում են «համացանցային հիգիենային» չհետևող զինվորականները: Տեղեկատվական դաշտում զինվորականներին սպառնացող ռիսկերը մեզ ներկայացրեց տեղեկատվական տեխնոլոգիաների փորձագետ Սամվել Մարտիրոսյանը:

ՀՀ ՊՆ Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանի 69 սաների համար մայիսի 23-ը տոնական էր` հնչեց վերջին զանգը: Ավարտական դասարանի սաները հագել էին տոնական համազգեստ, իրենց կրծքին փակցրել էին Մոնթեի լուսանկարով եռագույն ժապավեններ՝ կանգնելով ավելի զգաստ, քան երբեւէ: Նրանց շնորհավորելու էին եկել պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանը, պաշտպանության փոխնախարար Դավիթ Տոնոյանը, բարձրաստիճան սպաներ, հյուրեր, ծնողներ:

Ինչպես եւ հանրային կյանքի մյուս շատ ոլորտներում, այնպես էլ զինված ուժերում բարեկրթության, բարեվարքության կանոնների մշակույթը պատշաճ մակարդակի վրա պահպանելը անհրաժեշտ խնդիր է: Այն առանցքային հարց է մանավանդ զինված ուժերում, որը բաղկացած է հասարակական զանազան շերտերի ներկայացուցիչներից, եւ որտեղ սերնդափոխությունը չընդհատվող գործընթաց է: Բնականաբար, տարաբնույթ արժեքային համակարգ ունեցող մարդկանց այնքան էլ հեշտ չէ մեկտեղելն ու ինտեգրելը ընդունված վարքականոնի սահմանների մեջ:

Արցախյան գոյամարտի հրամայականով ստեղծված հայկական բանակն իր հաղթանակը նվաճեց ներքին ուժի ու անկոտրում կամքի շնորհիվ: Այն այսօր հուսալիորեն պաշտպանում է մեր երկրի սահմանների անձեռնմխելիությունը: Զինտեխնիկայով հարուստ բանակ ունենալուն զուգահեռ չպետք է մոռանալ, որ լավագույն զենքն անգամ անզոր է դառնում թուլակամ զինվորի ու հրամանատարի ձեռքում: Հետևաբար, այսօր մեր բանակի առջև ծառացած կարևորագույն խնդիրներից է զինված ուժերը ոչ միայն անհրաժեշտ տեխնիկայով, այլև որակյալ մարդկային ներուժով` լինի շարքային, թե հրամանատար, ապահովելն է, անձնակազմի բարոյահոգեբանական վիճակի ճիշտ գնահատումն ու վերահսկումը: