Հայկական Գևորգյան մարտարվեստի շարժումներն ու հնարքները հայոց տառերի տեսքով են. շարժում` ինչպես որ հայոց գիրն է, միտք` ինչպես խաղաղասեր մեր քրիստոնյա հավատքը և էություն` ինչպես հայի հոգեկերտվածքը: Սա հայկական մարտարվեստի առանցքն է, և մեր ազգային մարտարվեստը արդեն մեր երկրի սահմաններից դուրս է գալիս, ճանաչում ստանում:

Նորայր Մարտիրոսյանը սովորել է Հրազդանի Վիլյամ Սարոյանի անվան թիվ 11 հիմնական դպրոցում: Այնուհետև ուսանել է Երևանի Ֆիզիկական կուլտուրայի պետական ինստիտուտի Ավանդական կարատե-դո բաժնում: Թե՛ դպրոցում, թե՛ բուհում աչքի է ընկել լավ ցուցանիշներով, մարդկային լավ հատկանիշներով` ազնվությամբ, պատրաստակամությամբ, նվիրվածությամբ:
Դեռևս դպրոցական տարիներին քաջ գիտակցում էր, որ զինվորական ծառայության ժամանակ ամենակարևորը ուժեղ կամքն է, իսկ դա դրսևորվում է հայրենասիրությամբ: Նրան շնորհվել է մանկավարժ բակալավրի աստիճան` ֆիզիկական կուլտուրա և սպորտ մասնագիտությամբ:

Տառապում էի երկկողմանի աճուկային ճողվածք հիվանդությամբ: Ինչ-ինչ պատճառներով ժամանակին չէի վիրահատվել, և առողջությունս բավականին վատացել էր: Երեխաներս էլ, լոռեցու ասած՝ «բկդրեցին» ու համոզեցին, որ վիրահատվեմ: Լսել էի մեր քաղաքի զինվորական հոսպիտալի մասին: Վեր կացա, տնգլ-տնգլ գնացի: Անցակետի զինվորներին խնդրեցի, հարգեցին, ներս թողեցին: Շենքի առաջին հարկում հանդիպեցի մի ջահել-ջիվան, սիրունատես, զինվորական հագուստով աղջկա:

Եթե ասեմ, որ բանակում ոչ թե շնորհալի, այլ նույնիսկ տաղանդավոր պատանիներ են ծառայում, հավատացե՛ք, ամենևին չափազանցրած չեմ լինի: Նրանցից մեկն էլ թերևս հրաձգային գումարտակի կապի դասակի շարքային Հովհաննես Հակոբյանն է: Ավարտել է Էջմիածնի Հայորդաց տան փորագրության բաժինը, Էջմիածնի պետական քոլեջում սովորել բանկային գործ մասնագիտությունը, զուգահեռ հմտացել է նաև ռադիոգործում… Բայց ես այսօր ուզում եմ խոսել նրա փորագրությունների մասին, որոնց համբավը, ինչպես ասում են, վաղուց անցել է սահմանից անդին: Նրա աշխատանքներից մի քանիսն արդեն իրենց հանգրվանն են գտել Հոլանդիայում, Գերմանիայում, Ռուսաստանում, մասնավոր հավաքածուներում…

Դարիկո Խաչատրյանը բանաստեղծ-էսսեիստ է: Նրա ժողովածուներում` «Թևերս թող, աշո՛ւն», «Չարչարանաց ծաղիկ», «Յոթ օր-յոթ քանդակ», «Նարնջագույն թոնիրներ», «Ճերմակ թևերի խիղճը», «Անտես վարդերը մտքի» և այլն, արծարծվում են համամարդկային խնդիրներ:

Սիրով և ջերմությամբ ուզում ենք շնորհավորել մեր զինվոր որդու` Էդգար Բալյանի ծննդյան տարեդարձը: Ծննդյան օրն էլ խորհրդանշական է` հունվարի 28-ը` հայկական բանակի օրը:
Սիրելի՛ Էդգար, քեզ և մեր բոլոր զինվորներին խաղաղ և անփորձանք ծառայություն ենք մաղթում: Ձեզնից ամեն մեկը մեր բանակի մի մասնիկն է, և ձեր միասնությամբ է բանակը հզոր և ուժեղ: Պատվով ծառայեք և պատվով էլ վերադարձեք հայրենի օջախ` իրականացնելու ձեր բոլոր լուսավոր երազանքները:

Կես գիշերին կանթեղը վառ
Կախ է ընկած երկընքից,
Լուսավորչի կանթեղն անմար
Հայոց մըթնած երկընքից: