Հավանաբար շատերին է ծանոթ իմ զրուցակցի` Սուրեն Ստեփանյանի ձայնը: Նա «Լրատվական ռադիո» ռադիոկայանի հաղորդավար է, վարում է ԱԿ 106.5 ռազմական հաղորդումը: Սուրեն Ստեփանյանի հյուրերը տարբեր մասնագիտության տեր մարդիկ են` քաղաքագետներ, պատմաբաններ, արվեստագետներ, զինվորականներ, ազատամարտիկներ, քննարկվող հարցերը եւս բազմազան են, բայց անպայման ռազմական թեմաների շուրջ: Սուրենը սովորում է ԵՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետում: Դեռ երեք ամիս առաջ նա զինվոր էր, ուստի բանակը գիտի ներսից, ծանոթ է զինվորի թե՛ առօրյային, թե՛ ապրումներին, թե՛ հոգսերին: Երեւի սա է պատճառը, որ ուշադիր ունկնդիրը նրա ձայնում ոգևորության և հպարտության հետ կարող է երբեմն նաև որսալ անկեղծ մտահոգություն, սրտացավություն:

Մարտի 23-ին կապի ուսումնական զորամասում տեղի ունեցավ տոնական միջոցառում՝ նվիրված ազատամարտիկ, «Խաչակիրներ» ջոկատի հիմնադիր և հրամանատար Կարո Քահքեջյանի (Սպիտակ արջ) ծննդյան 52-րդ տարեդարձին: Միջոցառմանը ներկա էին սպաներ, ենթասպաներ, զինվորներ, ազատամարտիկներ և հյուրեր:

Քաշաթաղի շրջանի կայացման գործում իրենց դերն ունեն նաև տարբեր բարեգործական կազմակերպություններ: ԱՄՆ-ում գործող «Թուֆենկյան» բարեգործական հիմնադրամը գրեթե 10 տարի է, ինչ իր ֆինանսական ու նյութական օժանդակությունն է ցուցաբերում նորաստեղծ շրջանին: Վերջին տարիներին հիմնադրամը հիմնականում ներդրում է կատարում բնակարանաշինության գործում: Կովսական քաղաքում արդեն ավարտվել է սիրիահայերի համար կառուցվող 12 բնակարան ունեցող երկհարկանի շենքի շինարարությունը: Այս շենքի կառուցման համար ներդրումներ են արել ԼՂՀ կառավարությունը, «Քաշաթաղ» բարեգործական հիմնադրամը, մոտ 4 մլն դրամ հատկացրել է «Թուֆենկյան» հիմնադրամը:

2014 թ. մարտի 15-ին ՀՀ պաշտպանության նախարարին առընթեր հասարակական խորհուրդը (նախագահ` Գեղամ Հարությունյան) կազմակերպեց արդեն ավանդույթ դարձած հերթական այցը պաշտպանության բանակի զորամասեր: Երեւանից Ստեփանակերտ մեկնեցին 40 դասախոսներ, որոնք ներկայացնում էին հանրապետության առաջատար բուհերը եւ գիտական հաստատությունները: Այցելության նպատակն է է՛լ ավելի սերտացնելու փոխգործակցությունը երկու հանրապետությունների զինված ուժերի միջեւ:

Ռադիոսպորտը կարևորագույն ճյուղ է թե՛ տնտեսական, թե՛ ռազմավարական առումով։ Կապը և՛ բանակում, և՛ ժողովրդական տնտեսության մեջ համարվել է ղեկավարման կարևորագույն միջոցներից մեկը։
Դեռ խորհրդային տարիներին մեր հանրապետության ԴՕՍԱԱՖ-ը ԽՍՀՄ բանակի համար պատրաստում էր բարձրակարգ կապավորներ։
Այդ տարիներին Հայաստանի ռադիոմարզիկներն ունեցել են մեծ նվաճումներ։

Բանակը մեր անկախ պետականության մեծագույն ձեռքբերումն է, ազգի ինքնաճանաչման հայելին: Փառք ու պատիվ այն զորամասերին, որտեղ կրթվում, դաստիարակվում, մարտական ոգի են ձեռք բերում մեր զինվորները, որտեղ արժանապատիվ ու հայրենասեր զինվորականների հրամանատարությամբ կերտվում է մեր բանակի վաղվա օրը: Համոզված ենք, որ զինվորի դաստիարակության վճռորոշ բաժինը հայրենասիրությունն է, արիությունը` համեմված մարտական հստակ գիտելիքներով:

Հայոց բանակի ծնունդը մեր ժողովրդի հավաքական կամքի, ուժի, նվիրվածության, հայրենասիրության արգասիքն է։ Հայոց բանակը դարձավ յուրաքանչյուր հայի, ողջ ժողովրդի պաշտելի զավակը։ Հայոց բանակին արյուն-ավիշ տվեցին արվեստագետն ու բանվորը, գիտնականն ու շինականը, զինվորն ու զորականը։ Ուստի բանակի ստեղծումն ու կայացումը տոն է ոչ միայն բանակայինների համար. իրենց սիրով, աջակցությամբ, բարեմաղթանքներով հայ զինվորի ու զինվորականի կողքին են երկրի գիտնականն ու երաժիշտը, քանդակագործն ու գրողը, մարզիկն ու երգիչը։
Մեկ անգամ եւս հիշենք եւ հիշատակենք մեր ազգի այն երախտավորներին, որոնց խոսքն արժեքավոր եւ գնահատելի է մեզ համար: