Բանակ և հասարակություն
Մոնթրէալի Սուրբ Յակոբ Ազգային վարժարանի «Սարաֆեան» նախակրթարանի հինգերորդ կարգի աշակերտները նոր տարուան առաջին օրերուն յիշեցին մեր հայրենիքը պաշտպանող հայ զինուորներին եւ անոնց գրեցին հետեւեալ նամակները:
«Որտեղ նույնիսկ բժշկությունն է անզոր, կարող ես հաղթել քո անսահման ցանկությամբ: Ու զինվորն ապրեց: Մենք չհանձնվեցինք: Զինվորը չհանձնվեց»,- պատմում է ՊՆ կենտրոնական զինվորական հոսպիտալի վիրաբուժության բաժանմունքի պետ, փոխգնդապետ Սևակ Շահբազյանը:
Պատերազմն անցած զինվորի ու զինվորականի համար պատերազմը երբեք չի ավարտվում, օրերը հեռանում են, գնում, բայց հուշերի ալիքը տարիների հեռավորությունից գալիս, պաշարում է միտքը, տակնուվրա անում սիրտը, հոգին: Չավարտված պատերազմ է հոգու, սրտի մեջ…
Քաշաթաղի շրջանային զինկոմիսարիատում եռուզեռ էր: 2019թ. առաջին զորակոչն էր, և շրջանի տարբեր բնակավայրերից զորակոչիկները տեղ էին հասել: Զորակոչային բաժանմունքի պետ, կապիտան Հովհաննես Բայաթյանը, աշխատակիցները վերջնական տեսքի էին բերում զինվորացող տղաների փաստաթղթերը:
Զինվորական ծառայությունը յուրաքանչյուր տղամարդու կյանքում անցնում է յուրովի։ Փորձեմ հակիրճ, բայց բովանդակալից ներկայացնել իմ ծառայության երկու տարիները։
Բարեւ, սիրելի զինվոր: Ես քեզ չեմ ճանաչում, չգիտեմ քո անունը, բայց դու այնքան հարազատ ես… Հեշտ չէ ծառայությունդ, երեւի կարոտում ես ծնողներիդ, ընկերներիդ…
Շնորհավորելով Ամանորի և Սուրբ Ծննդյան տոնի առթիվ՝ ամենայն բարիք եմ մաղթում ձեզ ու ձեր հարազատներին: Երախտագիտությամբ նայենք անցյալին, հավատով՝ ապագային, և թող 2019 թվականը դառնա նվիրական երազանքների իրականացման տարի, թե՛ ծառայության մեջ, թե՛ անձնական կյանքում բերի մեծ հաղթանակներ, ուրախության ու հպարտության բազում առիթներ:
