Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Բանակ և հասարակություն

ԱՐՁԱԳԱՆՔ

«Հայ զինվոր» թերթն իր ֆեյսբուքյան էջի միջոցով օր օրի ձեռք է բերում տասնյակ նոր ընթերցողներ: Մեր գործունեությանը հետեւողների, բանակային թերթի նյութերը ընթերցողների ու քննարկողների թիվն արդեն հատել է երեսունվեց հազարը: Պետք է նկատել, որ «Հայ զինվորը» ֆեյսբուքում է ընդամենը չորս տարի:

ՆԱՄԱԿ ԶԻՆՎՈՐԻՆ

Վերջերս Հայաստանի Հանրապետության դպրոցներում ավագ դասարանների աշակերտներին հանձնարարվել էր գրել շարադրություն` «Նամակ զինվորին» վերնագրով: Մրցույթի արդյունքում Կոտայքի մարզի Զորավան գյուղի միջնակարգ դպրոցի 5-րդ դասարանի աշակերտուհի Լենա Թովմասյանի աշխատանքը մարզում զբաղեցրեց առաջին տեղը: Հայոց լեզվի և գրականության ուսուցչուհի Նազելի Պետրոսյանը ներկայացնում է աշակերտուհու շարադրությունը:

Հայտնի լուսանկարիչ Գերման Ավագյանը զինվորների հետ

Երբեք չեն մոռացվի անցած տարվա ապրիլյան առաջին օրերը։ Նույն կերպ, ինչպես անհնար է մոռանալ 1992 թվականի ապրիլյան այն օրերը, որոնք անցկացրի Արցախում, երբ Ստեփանակերտը հրետակոծվում և հրթիռակոծվում էր Աղդամից ու Շուշիից։

ՆԱՄԱԿ ԶԻՆՎՈՐԻՆ

Հայ զինվոր, թանկագինս, երբեք չէի մտածի, որ այն աղջնակը, որը մանկապարտեզում առաջին անգամ զինվոր էր տեսել և հիացել նրա համազգեստի փայլուն ուսադիրներով, պիտի այսքան շուտ մեծանա, հասկանա, թե ով է հայ զինվորը, ինչ սուրբ առաքելություն ունի, ապա և ցանկանա նամակ գրել` նրան գոտեպնդելու, աջակցելու, նրա կողքին լինելու մեծ ցանկությամբ:

ՀԱՂԹՈՂԻ ԺՊԻՏԸ

Երբ Հայաստան աշխարհը խառնվեց, Հակոբ Պողոսյանն աշխատում էր հեռուստատեսությունում` որպես օպերատոր: Սահմանային բախումների ժամանակ մե՛կ Նոյեմբերյանում էր, մե՛կ Երասխավանում, մե՛կ Արցախում: Միշտ ամենաթեժ, ամենավտանգավոր կետերում էր, ձեռքին իր զենքը` ֆոտոխցիկն ու տեսանկարահանող սարքը. վավերագրում, ժապավեններին ի պահ էր տալիս պատմությունը, ժամանակի դեպքերն ու դիպվածները փրկում մոռացումից:

ՄԱՂԹԱՆՔ ՀԱՅ ԶԻՆՎՈՐԻՆ

Հայոց բանակի կազմավորման 25-ամյակի առթիվ Իսպանիայի Վալենսիա քաղաքի հայկական կիրակնօրյա դպրոցի սաներն իրենց բարեմաղթանքն են հղել հայրենյաց պաշտպան զինվորին;

ՆԵՐԿԱՅՈՒՄ  ԱՐՁԱԳԱՆՔՈՂ ԱՆՑՅԱԼԸ

Կիլիկիայի հայկական պետությունը… տարածքով, երևի թե, այսօրվա Հայաստանի չափ, այսօրվա Հայաստանի պես քարոտ-քարքարոտ` երեք կողմից թշնամական երկրներով ու ցեղախմբերով շրջապատված: Քաղաքակիրթ աշխարհի հետ ընդամենը մի կապ-կամուրջ ուներ այդ փոքրիկ երկիրը` Միջերկրական անվանված երկրային ծովն էր` ճիշտ այնպես, ինչպես թշնամական օղակից դուրս մի փոքրիկ կամուրջ ունի այսօրվա Հայաստանը` երկնային ծովը: Երկրային ծովը հատող քանի՞ նավ ուներ Կիլիկիան, քանի՞ օդանավ ունի Հայաստանը` առայժմ միակը համարվող երկնային պահապան ծովում…