Օրերս Էրեբունի վարչական շրջանի Արցախի 23/8 շենքի բակում բացվեց հուշաղբյուր՝ նվիրված 44-օրյա պատերազմում հերոսացած Գոռ Սիմոնյանի հիշատակին:

Եթե ես ականատեսը չլինեի՝ հորինված կհամարեի։ 1992 թվական, Նյու Յորքի օդանավակայան։ Չգիտեմ Մոսկվայի մետաղախույզ անցակետը ինչպես էր շրջանցել, բայց Նյու Յորքինը չկարողացավ։ Ամերիկացիները թխադեմ օտարականներից շատ են վախենում։

Արտյոմին հանդիպեցի «Եռաբլուրում»… Հերոսաբար նահատակված Նարեկ սարկավագի տարեդարձի կապակցությամբ հոգեհանգստի արարողությանն էի, ետդարձին սովորության համաձայն հայացքս սահեցնում էի տղաների լուսանկարների վրայով, բոլորի հետ՝ ծանոթ թե անծանոթ, մտովի խոսում, աղոթք էի ասում, երբ հայացքս կանգ առավ Արտյոմի լուսանկարին:

Պատերազմից պատերազմ՝ 3 տասնամյակ։
Կրակի և պայթյունների տակ մեծացած երեխան հետո շատ բաներ պետք է պատմեր սերունդներին, բայց 2020 թվականի 44-օրյա պատերազմը անկատար թողեց նրա երազանքներն ու նպատակները…
1991 թվականի հուլիսի 8-ին Ստեփանակերտում է ծնվել մերօրյա հերոս Ալբերտ Ծատրյանը։

-Ես ու Մարգարը տարեկիցներ ենք, ծնված օրվանից միասին ենք,- ասում է Վարդիթերը:
Նա Մարգարի հորեղբոր աղջիկն է: Ինձ թվում է՝ ինչ-որ բան շփոթել եմ, բացում եմ նոթատետրս, գրված է՝ Մարգար Հովհաննիսյան, զոհվել է 2020 թ. հոկտեմբերի 5-ին: Իսկ Վարդիթերը շարունակում է.
-Մենք միասին էինք խաղում փոքր ժամանակ: Հետո նույն դասարանում սովորեցինք 12 տարի: Մարգարը իմ ընկերն էր, իմ խորհրդատուն, իմ պաշտպանը:

Զորամասի հրամանատարի ԲՀԱ գծով տեղակալ, մայոր Անտոն Բագրատի Անտոնյանը ծնվել է 1984 թ. Կոտայքի մարզի Աբովյան քաղաքում, զինվորականների ընտանիքում: Ավարտել է Մոնթե Մելքոնյանի անվան ուսումնարանը, այնուհետև Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանը։

Ռաֆիկ Սարգսյանը եղբոր՝ Ռուբիկի մասին խոսելիս ասում է՝ տղաս, բալես: Ռուբիկը նրանից փոքր էր 13 տարով, ու ավագ եղբայրը հոր նման է սիրել կրտսերին, հոր նման է պաշտպանել ու խրատել: Երբ պատերազմն սկսվեց, Ռուբիկը զինվոր էր, Ացախում էր ծառայում, իսկ Ռաֆիկը պատերազմի երկրորդ օրը ճանապարհվեց ճակատ, հասավ Քարվաճառ, բայց չկարողացավ ճեղքել կրակի գիծը, որ կրտսեր եղբոր կողքին լինի: Նրանց մի քանի կիլոմետր էր բաժանում, բայց այդպես էլ չտեսան իրար: Ռուբիկը 15 օր հերոսաբար կռվեց թշնամու դեմ ու ընկավ հերոսի մահով: Ռաֆիկը դիրքերում մնաց մինչև դեկտեմբերի 14-ը…Ես խնդրում եմ Ռաֆիկին, որ պատմի կրտսեր եղբոր մասին: Ու Ռաֆիկն այսպես է պատմում: