Ճակատագրեր
Հոկտեմբերի 31-ին Մարտունու ճակատում, գիշերային թեժ մարտի ժամանակ, հերոսաբար զոհվեց եղբայրս՝ կրտսեր սերժանտ Արսեն Հայկի Խաչատրյանը:
«Հայ զինվորի» բազմաթիվ ընթերցողներ նամակներ են գրել ինձ՝ խնդրելով պատմել Արցախի հերոս Մենուա Հովհաննիսյանի կյանքի ու սխրանքի պատմությունը, նկարել երկնագույն, խորունկ աչքերով մարտիկի հոգու դիմանկարը։ Ես, բնականաբար, դիմեցի Մենուա Հովհաննիսյանի մորը՝ լրագրող Կարին Տոնոյանին։
Պատերազմն Արսեն Գրիգորյանի ընտանիքի համար սկսվեց և ավարտվեց նույն օրը. նա հավերժացավ սեպտեմբերի 27-ի գիշերը։ Ու թե որքան վճռական էր տրամադրված, որքան ուժ ուներ հաղթելու համար` իր հետ երկրից դեպի երկինք տարավ…
Մենք՝ հայերս, հերոսական ժողովուրդ ենք։ Կարող ենք մեր երկիրը ոսոխից պաշտպանել, հարկ եղած դեպքում՝ հերոսաբար կռվել։ Ուստի, ամեն մի հայ երիտասարդ պետք է անցնի զինվորական բովով, սովորի զինվորական արվեստը, պատրաստ լինի իր ժողովրդի պատիվը պաշտպանելու։
Սարի թաղում ենք՝ Երևանի ամենակոլորիտային թաղամասերից մեկում։ Քաղաքի սովորական եռուզեռը մի պահ մոռացնել է տալիս, որ դեռ երեկ պատերազմ էր։ Փողոցներում կախված սև ժապավենները, հազարավոր տների շքամուտքերի՝ ցերեկը չհանգած լույսերն են հիշեցնում 44 օրվա արհավիրքի մասին։
Նոբելյան մրցանակ ստանալու համար առայժմ միայն մեկ հայ է գնացել Նորվեգիայի մայրաքաղաք Օսլո՝ ամերիկահայ նշանավոր գիտնական Դորկ Սահակյանը: Դորկ Սահակյանը կլիմայագետ է, ստեղծել, մշակել է անցյալում Երկրի օդային ճնշումը հաշվարկելու տեխնիկան՝ հիմնված սառեցված հրաբխային լավայի պղպջակների չափի տարբերության վրա:
