Language:

  • Հայերեն
  • Русский
  • English

Ազգային բանակ

«ԵՂՆԻԿՆԵՐ». ԱՄՈՒՐ ԴԻՐՔԵՐԻ ԼԵՌՆԱՆՄԱՆ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐԸ

Մեր խրամատը փոքր-ինչ բարձրում է եւ վերահսկում է հակառակորդի դիրքեր տանող ճանապարհը: Անտառների, խիստ թեքադիր ձորալանջերի արանքում երկու բանակներն իրարից բաժանող սահմանագիծն է, չեզոք գոտին՝ Գյուլիստանը: Երբեմնի բարետես հայկական գյուղը հիմա ավերակ է՝ քարուքանդ եղած տներով։

ԲԱՑ ԴԱՍ ՌԱԶՄԱՄԱՐԶԱԿԱՆ ՎԱՐԺԱՐԱՆՈՒՄ

Դիլիջան քաղաք տեղափոխված ամբողջովին նոր, միջազգային ամենաբարձր չափանիշներին համապատասխանող Մոնթե Մելքոնյանի անվան ռազմամարզական վարժարանի սաների համար նոյեմբերի 28-ի առօրյան հագեցած էր: ՀՀ ՊՆ 3-րդ բանակային զորամիավորման և վարժարանի տնօրինության նախաձեռնությամբ անցկացվեց բաց դաս:

ԶԻՆՎՈՐԻ ՕՐԱԳԻՐ

51 …: Հնգանիշ համարն Արտակին «ուղեւորեց» Տավուշի մարզ: Մեկ օրվա ընկերոջս հարյուր տարվա դրկիցի նման հրաժեշտ տվեցի. ջերմ բաժանվեցինք, խոստացա ամեն ինչ անել, որ ծառայության ընթացքում հանդիպենք: Մեր զինկոմիսարիատի անձնակազմից միայն նրա հետ հասցրի ընկերանալ: Տասնութը վաղուց էր լրացել, հասուն տղա էր, ընտանիք ու երեխա ուներ:

ՆՊԱՏԱԿ, ԿԱՄՔ, ՎՃՌԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ...

Ուժի կողքին երազանքները դառնում են հույս, կամք ու վճռականություն: Նպատակ, պարտք ու երդում: Ուժն է Գագաթ տանող ճանապարհի անդավաճան ուղեկիցն ու ՀԱՂԹԱՆԱԿԻ երաշխավորը:

ՈՎ, ԵԹԵ ՈՉ ԵՍ

Զրույց Արցախի Հանրապետության Մարտունու զինվորական հոսպիտալի պետ, փոխգնդապետ ՎԱՀԵ ԳԵՆՈՒԼՅԱՆԻ հետ

ՍԽՐԱՆՔ

Հուլիսի 14-ն էր: Գիշերվա մեկն անց էր արդեն: Ինժեներական գործն ավարտել, պառկել էի: «Արթուրը վիրավոր է». գոռաց բլինդաժ ներխուժած զինվորը: Իսկույն վեր թռա: Սաղավարտ ու զրահաբաճկոն հագնելու ժամանակ չկար: Զենքս վերցրի ու դուրս վազեցի: Արթուրը սակրավորների վաշտի հրամանատարն էր:

...ԵՎ ԹՈՂ «ՏԱԳՆԱՊՆԵՐԸ» ՄԻԱՅՆ ՈՒՍՈՒՄՆԱԿԱՆ ԼԻՆԵՆ

Զորամաս այցելությունս համընկավ դիրքային ծառայության հանկարծակի ստուգումների հետ: Զորամասի սպա-հոգեբան, կապիտան Վահագն Չոբանյանն ու ՀՀՍ ծառայության սպա, կապիտան Վահե Հակոբյանը հաճախակի իրականացվող հանկարծակի ստուգումներից մեկն էին անցկացնելու մարտական հենակետերում: