Զորամասի մշտական տեղակայման զորանոցները դատարկ էին, անաղմուկ: Միայն հսկող, հերթապահ զինվորներն էին կանգնած ու նախանշված ժամերին փոխարինում էին մեկմեկու: Զորանոցում խնամքով շարված էին զինծառայողների հողաթափերը, պատերին բնության պատկերներ էին, գեղեցիկ կտավներ, որոնք արվել էին զինվորների ձեռքով: Ժամանցի, մշակույթի սենյակի պատերին հայոց պատմությունից հայտնի հերոսների, ինչպես նաեւ Հայաստանի եւ Արցախի մերօրյա ազգային հերոսների լուսանկարներ էին:

Հունիսի 26-ին, ինչպես զինված ուժերի մյուս ստորաբաժանումներում, այնպես էլ պաշտպանության նախարարության վարչական համալիրում, ազդարարվեց մարզական միջոցառումների սկիզբը, որին մասնակցում են պաշտպանության նախարարության, ԶՈՒ և ԶՈՒ ԳՇ սպաներ և քաղաքացիական հատուկ ծառայողներ, հավաքական թիմեր և անհատներ:

Գնդապետ Տիգրան Փարվանյանի հրամանատարությամբ գործող զորամիավորման ենթակա զորամասերում, որպես օրինաչափություն, կիրակի օրերը բանակային սպորտի, մարզա-մշակութային միջոցառումների կամ այլ ակտիվ հանգստի կազմակերպման օրեր են:

…Թող թռիչքների քանակը միշտ համապատասխանի վայրէջքների քանակին:

Հրամանատարական կետում հանդիպում եմ փոխգնդապետ Սեւակ Հայրապետյանին: Նա հարավարևելյան ուղղությամբ տեղակայված զորամասի հրամանատարի ԱՀՏԱ գծով տեղակալն է: Պետք է դիրք բարձրանանք` քառօրյա պատերազմի մասնակից զինվորների հետ զրուցելու: Երբ մոտենում ենք փոխգնդապետի` հարմար մի անկյունում քողարկված մեքենային, աջ և ձախ կողային մասերում նկատում եմ կրակոցների բազում հետքեր:

Զինվորական տոնացույցում հունիսի 26-ը նշվում է որպես ռազմաավիացիոն ուժերի օր: Այս տարի լրանում է զորատեսակի կազմավորման 24-րդ տարեդարձը: Այսօր մենք անթաքույց հպարտությամբ ենք խոսում մեր ռազմաավիացիոն ուժերի մասին, սակայն մեզնից քչերն են հիշում, թե հեռավոր 1992թ.-ից սկսած մինչև օրս ինչ դժվարություններ է հաղթահարել և ինչ զոհողությունների գնով է կազմավորվել մեր ռազմական օդուժը:

Պաշտպանական շրջանի հրամանատարական կետում էի: Այդտեղից հասնում էի մարտադաշտի այս կամ այն հատված, տեղափոխում վիրավորներին… Փորձում էի չնկատել, որ կրակում են…