Ծնվել եմ 1975թ. ԼՂՀ Մարտունու շրջանի Սպիտակաշեն գյուղում: Տասնհինգ տարեկանից գյուղի կամավորական ջոկատի կազմում մասնակցել եմ մարտական գործողություններին: Դպրոցից հետո ընդունվել եմ Արցախի պետական համալսարանն ու միաժամանակ ծառայության անցել մոտոհրաձգային գումարտակում, որը Մոնթե Մելքոնյանի հրամանատարությամբ գործող բազմաթիվ ստորաբաժանումներից մեկն էր: Հետո նրան փոխարինեց Մովսես Հակոբյանը՝ ԼՂՀ ներկայիս պաշտպանության նախարարը: Ասեմ, որ ավելի քան քսան տարիների ընթացքում զբաղեցրել եմ կրտսեր ու միջին օղակի հրամանատարական բոլոր պաշտոնները՝ դասակի, վաշտի հրամանատար, գումարտակի շտաբի պետ, օպերատիվ բաժնի սպա: Հիմա երիտասարդ զինվորների նախապատրաստական (ուսումնական) գումարտակի հրամանատարն եմ:

Փոխգնդապետ Ս. Մինասյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի մարտական հենակետերից մեկում կար մատուռ, կողքին՝ հուշաքար՝ նվիրված մոտակա գյուղերի զոհերի հիշատակին:
Հենակետի պատասխանատու, ավագ սերժանտ Էդգար Ապրեսյանը ժամկետային ծառայությունից հետո արդեն երկրորդ տարին է, ինչ անցել է պայմանագրային զինծառայության: Նայելով զոհվածների հուշաքարին՝ ասում է.

Որդիս` Հովհաննես Ասատրյանը, Երևանի պետական ագրարային համալսարանի առաջին կուրսն ավարտելուց հետո զորակոչվեց: Շուտով կլրանա ծառայության մեկ տարին: Ծառայում է տանկային զորամասում: Հրետանային դիվիզիոնի ինքնագնաց հրետանային կայանքի նշանառու-օպերատոր է: Աչքի է ընկել պարտաճանաչ, օրինակելի ծառայությամբ: Դեռ երդման արարողության ժամանակ ավագ եղբորը՝ Աշոտին, ասաց, որ կծառայի պատվով եւ նրա նման կշարունակի ընտանիքում ձևավորված զինվորական ավանդույթը: Եվ այդպես էլ եղավ:

ՀՀ զինված ուժերում ծառայում են տարբեր ազգային փոքրամասնությունների ներկայացուցիչներ։ Այսօր ներկայացնում ենք ազգությամբ եզդի մայոր Խդր Միրզոյանին
Մայոր Խդր Միրզոյանը ծնվել է 1983 թ. ապրիլի 8-ին, Երեւանում: Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Օմսկի տանկային ինժեներական ինստիտուտ: 2005 թ. նշանակվել է վաշտի սպառազինության գծով տեղակալ, այնուհետեւ՝ տանկային գումարտակի վաշտի հրամանատար, հրաձգային գումարտակի սպառազինության գծով տեղակալ: 2012 թ.-ից գնդապետ Աշոտ Ղազարյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի ծառայության պետն է:

Բոլորին է հայտնի, որ բանակում լավագույն տանկայինը մեր զորամասն է, իսկ ստորաբաժանումների մեջ, անցած ուսումնական տարվա և ներկայումս շարունակվող ձմեռային ուսումնական փուլի արդյունքներով, առաջատարը իմ հրամանատարությամբ գործող գումարտակն է: Պարզ է՝ զգալի է գումարտակի ներդրումը զորամասի ընդհանուր ցուցանիշների մեջ: Չեմ կարող անկեղծորեն չխոստովանել, որ հաճելի է առաջինը լինելու զգացողությունը, մանավանդ, որ դրանից ինչպես դու, այնպես էլ ամբողջ անձնակազմն է ոգևորվում ու ձգտում զարգացնելու հաջողությունը: Շատ համառոտ նշեմ, թե անցած տարում ուսումնական ծրագրով նախատեսված ինչ միջոցառումներ ենք իրականացրել և ինչ գնահատականների ենք արժանացել:

Կրտսեր սերժանտ ԼԻԱՆՆԱ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆԸ ռադիոբյուրոյի պետն է: Նրանց ընտանիքն ապրել է Բաքվում: 1990թ. ջարդերի ժամանակ նա ինը տարեկան երեխա է եղել, բայց այսօրվա պես հիշում է այն սարսափները, որոնց միջով անցել է: «Փախանք ու եկանք Ստեփանակերտ, ուրիշ ո՞ւր պիտի գնայինք, միայն հայրենի հողն է, որի վրա մարդ կանգնում է ու չի երերում»,- պատմեց Լիաննան:

Կրոնական անվտանգության ապահովումն ազգային անվտանգության հիմնարար արժեքներից է, որն ուղղված է ազգի հոգևոր անվտանգության ապահովմանը, ազգային և համամարդկային արժեքների վրա խարսխված անհատի ձևավորմանը և բնականոն զարգացման նախադրյալների ստեղծմանը, ինչպես նաև հոգևոր արժեքները ոտնահարող, աղճատող և անհատի ինքնության ու լինելիության հիմքերը խարխլող սպառնալիքների չեզոքացմանը: