Ազգային բանակ
Հրամանատարն առաջնագիծ տանող ամբողջ ճանապարհին իր դիրքապահ ծառայակիցների մասին է պատմում։ Ծառայակիցների և ոչ ենթակաների՝ անկախ ուսադիրներից: «Հայրենիքի տերն էլ, ծառան էլ մենք ենք». պատերազմի ամենամեծ դասերից էր։ Քառօրյա մարտական գործողությունների ժամանակ նա պաշտպանական շրջաններից մեկի հրամանատարն էր։
Արմեն ու Հովհաննես Աբրահամյանները եղբայրներ են: Երկուսն էլ դպրոցը ավարտել են գերազանցությամբ: Երկուսն էլ ընդունվել են ճարտարագիտական համալսարան: Այժմ Հովհաննես Աբրահամյանը «Պատիվ ունեմ» ծրագրով սովորում է նաև Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական համալսարանում, իսկ Արմենը ավարտել է ծառայությունը ուսումնական զորամասում, ստացել է կապավորի զինվորական մասնագիտություն և պատրաստվում է մեկնել մշտական ծառայության վայր:
Ուշ երեկոյան բարձրանում ենք առաջնագիծ։ Ջերմաստիճանը 0-ից ցածր է: Սակայն ձմռան շունչն ու սաստիկ ցուրտը հակադարձ համեմատական են դիրքերում տիրող «եղանակին» ու տրամադրությանը։
2020 թվականը մեր ժամկետային զինծառայողներից շատերի համար ոգու իսկական փորձության, մարտական մկրտության վերածվեց լայնամասշտաբ պատերազմական գործողությունների բովում:
Յուրան դպրոցն ավարտել է բարձր առաջադիմությամբ ու, ընտրելով ծրագրավորողի մասնագիտությունը, ընդունվել Երևանի ինֆորմատիկայի պետական քոլեջ։
«Ծնվել է բժիշկների ընտանիքում: Հայաստանի ամերիկյան համալսարանի գործարարության բաժինը ու Բելգիայի համալսարանի տնտեսագիտության բաժինը ավարտելուց և մագիստրոսի կոչում ստանալուց հետո մեկնել է ժամկետային զինծառայության»: