Ուշադրության կենտրոնում
Թուրքիան տասնամյակներ շարունակ վարում է Հայոց ցեղասպանության պատմական իրողությունը ժխտելու քաղաքականություն, որը գնալով ավելի կատարելագործված դրսևորումներ է ստանում: Եթե անցյալ տարի թուրքական պետության ղեկավարը ապրիլի 23-ին հայ ժողովրդին հասցեագրված իր ուղերձում առաջ քաշեց, այսպես կոչված, «ընդհանուր ցավի» թեզը, ապա 2015թ.-ին արդեն թուրք ղեկավարությունը՝ երկրի ղեկավարի առաջնորդությամբ, նենգափոխում է սեփական պատմությունը՝ ապրիլի 24-ը հռչակելով Գալիպոլիի ճակատամարտի 100-ամյակին նվիրված տոնակատարությունների օր: Իրավիճակին իր գնահատականներն է տալիս ՀՀ ԳԱԱ Արևելագիտության ինստիտուտի տնօրեն, ՀՀ ԳԱԱ թղթակից անդամ ՌՈՒԲԵՆ ՍԱՖՐԱՍՏՅԱՆԸ:
Իրանի ժողովուրդը տոնում է իր հաղթանակը: Ժողովուրդը շնորհակալություն է հայտնում իր բանագնացներին` պատերազմի և պատժամիջոցների ծանր ստվերը իրենց գլխից հեռացնելու համար:
Ռուսական մամուլը շվեյցարական Լոզան քաղաքում ձեռք բերված համաձայնագիրը համարում է ոչ միայն տարածաշրջանի, այլեւ նույնիսկ ամբողջ աշխարհի քաղաքական-տնտեսական «դիմագիծը» փոխող իրադարձություն:
Արցախում եմ, Ստեփանակերտում: Այստեղ թե՛ երթուղայինում, թե՛ խանութում, թե՛ բարեկամներիս տանը զրույցները հիմնականում երկու թեմայի` սահմանին տիրող իրավիճակի եւ Մոսկվայում մարտի 27-ին տեղի ունեցած սամբոյի աշխարհի գավաթի առաջնությունում գոտեմարտերը գերազանց անցկացրած արցախցի մարզիկ Աշոտ Դանիելյանի շուրջ են: Նա դարձել է մրցաշարի հաղթող եւ նվաճել ոսկե մեդալ: Պարգևատրման արարողության ժամանակ, սակայն, տհաճ միջադեպ է տեղի ունեցել. բրոնզե մեդալի արժանացած ադրբեջանցի մարզիկը Հայաստանի օրհներգի ժամանակ կքանստել է:
Հանդիպեցի Աշխարհի և Եվրոպայի բազմակի մրցանակակիր Աշոտ Դանիելյանին:
Ապրիլի 7-ին կենտրոնական կլինիկական զինվորական հոսպիտալում տրամադրությունը կրկնակի տոնական էր, քանի որ հոսպիտալի հիմնանորոգված 4-րդ մասնաշենքի բացումը, որին այնքան երկար սպասել էին հոսպիտալի բուժանձնակազմն ու ղեկավարությունը, համընկել էր Մայրության և գեղեցկության տոնի հետ: Նոր մասնաշենքի բացման արարողությանը ներկա էին պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, ԶՈՒ գլխավոր շտաբի պետի առաջին տեղակալ, գեներալ-լեյտենանտ Էնրիկո Ապրամովը, ՊՆ աշխատակազմի ղեկավար Գառնիկ Հայրապետյանը, «Զինվորական բժիշկների հայկական ասոցիացիա» հասարակական կազմակերպության նախագահ Ռուզաննա Խաչատրյանը և այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաներ:
Հուլիս-օգոստոսյան լարվածությունից հետո ադրբեջանական զինուժը կրկին աշխուժացել է: ՊԲ օպերատիվ տվյալների համաձայն` հակառակորդը, դիվերսիոն գործողություններից, տարբեր հրաձգային զենքերից, 60 և 82 մմ տրամաչափի ականանետներից զատ, հրադադարի ռեժիմի հաստատումից հետո առաջին անգամ կիրառել է առավել մեծ` 120 մմ տրամաչափի ականանետներ: Ադրբեջանի ՊՆ ղեկավար Զաքիր Հասանովը հայտարարում է` «Մենք այնքան զենք ու տեխնիկա ունենք, որ մեր հարվածից հետո հայերը հարյուրավոր տարիներ դեռ ուշքի չեն գա», հետո էլ ոգեւորված հոխորտում է, թե «առաջին իսկ հարվածով կոչնչացնի թշնամու 70 տոկոսը»:
ԼՂՀ ՊԲ փոխգնդապետ Գ. Մանգասարյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասի պատասխանատվության գոտում մարտի 17-ին դիվերսիոն-հետախուզական ներթափանցման լիակատար ձախողումից հետո ադրբեջանական կողմը, չհամակերպվելով էլիտարի համարում ունեցող հատուկ նշանակության ստորաբաժանման պարտության մտքի հետ, մարտի 19-ին նույն զորամասի տեղամասում ձեռնարկեց հերթական դիվերսիոն գործողությունը:
Ռադիոէլեկտրոնային պայքարը իր կարողություններով դարձել է մարտական օպերացիայի տեսակ, պատերազմի վարման ձև: Այսօր չկա մի զինատեսակ, զորատեսակ, որ իր կազմում էլեկտրոնային բաղադրիչ չունենա: Նույնիսկ աշխարհի շատ բանակներում կիրառվող օպտիկական նշանոցով ինքնաձիգների դեմ հնարավոր է պայքարել հեռվից: Չէ՞ որ օպտիկան ռադիոալիքի տիրույթ է: Ստացվում է, որ հասարակ ինքնաձիգից մինչև հրթիռներ, տիեզերական արբանյակներ բոլորն իրենց կազմում ունեն էլեկտրոնիկա: Այսինքն՝ ինչքան էլ գերժամանակակից լինի տվյալ զինատեսակը, եթե մենք շարքից դուրս բերենք կամ վերահսկողության տակ պահենք էլեկտրոնիկան, այն վերածվում է «մետաղի ջարդոնի»: Ի վերջո, սպառազինության արդիականացված տարբերակները իրենց նախորդներից այնքան էլ չեն տարբերվում:
