Հարազատ եղբայրներ Արթուր եւ Կարեն Գրիգորյանները ծառայում են տարբեր զորամասերում, ինն ամիս է՝ միմյանց չէին տեսել: Վերջերս նրանք հանդիպեցին: Կանանց միամսյակի կապակցությամբ պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանն անակնկալ էր մատուցել նրանց մայրիկին` տիկին Գայանեին` տղաներին խրախուսական արձակուրդ շնորհելով: Որոշեցի գնալ ու մասնակից լինել նրանց ուրախությանը:

Երեկոյան զրուցում էի զինվորներից մի քանիսի հետ: Անկեղծ խոսակցությունը ոգևորել էր տղաներին: Երբ արդեն ուշ էր, ու նրանք գնացին քնելու, մտածում էի, որ, այնուամենայնիվ, հայրերի ու որդիների հավերժական հակադրության մեջ որդիները միշտ ճիշտ են: Մենք՝ մեծերս, նրանց հետ քիչ ենք շփվում, զրուցում ու բնականաբար նրանց լավ չենք ճանաչում: Ինձ զարմացրել էր երիտասարդ տղաների խորը, հիմնավորված հայրենասիրությունը, ավելին` հայրենապաշտությունը, զարմացել էի ազգային արժեքների նկատմամբ նրանց անկեղծ նվիրվածության համար, հրամանատարի հետ, թեկուզ կյանքի գնով, ցանկացած ռազմական առաջադրանք կատարելու նրանց պատրաստակամության, և բանակի հրամանատարության խոսքի, յուրաքանչյուր բառի նկատմամբ ունեցած անկեղծ հավատի համար: Չէ՛, նրանք շատ ավելի լավն են, քան մենք պատկերացնում ենք:

Ռազմական ոստիկանության հետ համատեղ աշխատանքի, ինչպես նաև զինծառայողներին իրավական ակտերի ճիշտ մատուցման և դրանց կատարման հետևողական վերահսկության շնորհիվ զինված ուժերում նկատելի է կանոնադրական խախտումների թվի նվազում: 2013 թվականին այսպիսի դրական միտումներ են գրանցվել գնդապետ Կարեն Առստամյանի հրամանատարությամբ գործող զորամասում:

Իմ որդին է ինձ ուժ տալիս հիմա։ Նա իմ սրտի մեջ է, իմ երակներում։ Որդիները չեն կարող լքել մայրերին։ Ես պիտի Արմենին արժանի մայր լինեմ։ Գիտեք, հիմա մեռնելը շատ հեշտ է ինձ համար, ապրելն է դժվար… Ես գիտեմ հանուն ինչի ապրել։

Հավանաբար շատերին է ծանոթ իմ զրուցակցի` Սուրեն Ստեփանյանի ձայնը: Նա «Լրատվական ռադիո» ռադիոկայանի հաղորդավար է, վարում է ԱԿ 106.5 ռազմական հաղորդումը: Սուրեն Ստեփանյանի հյուրերը տարբեր մասնագիտության տեր մարդիկ են` քաղաքագետներ, պատմաբաններ, արվեստագետներ, զինվորականներ, ազատամարտիկներ, քննարկվող հարցերը եւս բազմազան են, բայց անպայման ռազմական թեմաների շուրջ: Սուրենը սովորում է ԵՊՀ ժուռնալիստիկայի ֆակուլտետում: Դեռ երեք ամիս առաջ նա զինվոր էր, ուստի բանակը գիտի ներսից, ծանոթ է զինվորի թե՛ առօրյային, թե՛ ապրումներին, թե՛ հոգսերին: Երեւի սա է պատճառը, որ ուշադիր ունկնդիրը նրա ձայնում ոգևորության և հպարտության հետ կարող է երբեմն նաև որսալ անկեղծ մտահոգություն, սրտացավություն:

Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցին ընդառաջ Թուրքիան կրկին ցուցադրեց իր իրական` հայատյաց դեմքը, այս անգամ` Սիրիայում: Օգտվելով Ուկրաինայի շուրջ ստեղծված ծայրահեղ լարված իրավիճակից՝ Անկարան փորձեց պարտադրել սիրիական ճգնաժամի իր սեփական լուծումը, ինչպես նաև լրջագույն հարված հասցնել սիրիահայությանը:

Զինվորական ծառայության մեջ չկան մեծ ու փոքր խնդիրներ, առավել կամ պակաս կարևոր հարցեր, ուստի, վերլուծելով անցած տարվա ընթացքում մեր կատարած աշխատանքը, տեսնում եմ, որ հաջողությունը ձեռք է բերվել կայունության, ստորաբաժանումների նպատակասլաց գործողությունների, մարտական պատրաստականության բարձր մակարդակի պահպանման շնորհիվ: Ոչ մի ստորաբաժանում չի կարող մշտապես ունենալ մարտունակության բարձր աստիճան, եթե օժտված չէ բարոյակամային բարձր հատկանիշներով, եթե անձնակազմի ներսում չեն տիրում ընկերասիրությունը, մարդկային ջերմությունը, հանդուրժողականությունն ու բարեկրթությունը: Ստորաբաժանումը, տվյալ դեպքում ջոկը, որը մեկնում է մարտական հերթապահության, պետք է ազգային սրբազան սովորույթների, ընտանեկան ավանդույթների կրողը լինի, որովհետև նա ազգային ու պետական նշանակության առաքելություն է իրականացնում: